Jehoszua, Jezus, Syn Boży, Słowo, Droga, Prawda, Życie
Strona Główna Artykuły KontaktMaja 05 2024 00:00:10
Nawigacja
Artykuły
Szukaj
Ja i moja rodzina:
Życie, śmierć, zmartwychwstanie (część 2)

Ciąg dalszy (CZĘŚĆ 2).


Co na nas czeka po tym wszystkim?

Słowo raj pojawia się dopiero w Nowym Testamencie (występuje trzykrotnie).
W Objawieniu czytamy:
Zwycięzcy dam spożywać z drzewa żywota, które jest w raju Bożym. (Obj. 2:7).
 

„Głosimy tedy, jak napisano: Czego oko nie widziało i ucho nie słyszało, i co do serca ludzkiego nie wstąpiło, to przygotował Bóg tym, którzy go miłują.” (1 Kor.2:9).


Ponownie, jak to ma się do ludzkich baśni o uprawianiu ziemi, przywracaniu jej świetności, powrotu do Edenu, do rzeczy, które oglądamy i słyszymy, na co dzień? Do rządów ziemskich? Do ziemi?, skoro czytamy, o człowieku, o którym pisał Paweł:

został uniesiony w zachwyceniu aż do trzeciego nieba. (3) I wiem, że ten człowiek - czy to w ciele było, czy poza ciałem, nie wiem, Bóg wie - (4) został uniesiony w zachwyceniu do raju i słyszał niewypowiedziane słowa, których człowiekowi nie godzi się powtarzać.” (2 Kor.12:4). 
Człowiek, o którym pisał Paweł również nie został uniesiony w zachwyceniu do Edenu, ale do raju, gdzie czekają na zbawionych rzeczy, o których nam się nie śniło.
Raj to nie Eden, to coś daleko wspanialszego, to miejsce ukryte pod symbolami, wyrażeniami, takimi jak:
„Dom Ojca”, „Trzecie Niebo”, „Nowe Niebo i Nowa Ziemia”, które jest symbolem czegoś zupełnie nowego, gdyż nie nawiązuje do literalnej ziemi i nieba, a do całości stworzenia, odwołując się do tekstu z pierwszych słów Biblii:
Na początku stworzył Bóg niebo i ziemię., jako początku stwarzania, gdyż dopiero później Bóg uczynił nasze niebo:
oddzielił wody pod sklepieniem od wód nad sklepieniem; i tak się stało. (8) I nazwał Bóg sklepienie niebem i naszą ziemię:
niech się ukaże suchy ląd! I tak się stało. (10) Wtedy nazwał Bóg suchy ląd ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem.”

Zwróćmy również uwagę na
słowo „morze”, dlatego jak czytamy w księdze Objawienia „I widziałem nowe niebo i nową ziemię; albowiem pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminęły, i morza już nie ma”, nieba, ziemi i morza, które uczynił Bóg: "Panie, Ty, któryś stworzył niebo i ziemię, i morze, i wszystko, co w nich jest" (Dz.4:24), po to aby nas doświadczyć:
Bóg będzie sądził zarówno sprawiedliwego, jak i bezbożnego… Ze względu na synów ludzkich Bóg tak to urządził, aby ich doświadczyć (Koh.3:17-18).

Pan wszystko uczynił dla swoich celów, nawet bezbożnego na dzień sądu” (Prz.16:4).

Dlatego
nasz obecny świat nie powróci…
Oczekujemy czegoś zupełnie nowego.
„Królestwo Niebieskie”, przygotowane zresztą dla nas już od samego początku:
Pójdźcie, błogosławieni Ojca mego, odziedziczcie Królestwo, przygotowane dla was od założenia świata (Mat.25:34).
„Od założenia świata” – jak widzimy, ziemia nie była ostatecznym celem mieszkania dla człowieka, jest tylko prochem, po którym pielgrzymujemy, przechodząc najważniejszą w naszym życiu próbę, próbę wiary i miłości, w nadziei i tęsknocie, że Pan nasz umiłowany zabierze nas do domu Ojca…
Królestwo Niebieskie stało się celem i pragnieniem człowieka, jak widać już nawet bohaterów Starego Testamentu: 

„Wszyscy oni poumierali w wierze, nie otrzymawszy tego, co głosiły obietnice, lecz ujrzeli i powitali je z dala; wyznali też, że są gośćmi i pielgrzymami na ziemi. (14) Bo ci, którzy tak mówią, okazują, że ojczyzny szukają. (15) I gdyby mieli na myśli tę, z której wyszli, byliby mieli sposobność, aby do niej powrócić; (16) lecz oni zdążają do lepszej, to jest do niebieskiej. Dlatego Bóg nie wstydzi się być nazywany ich Bogiem, gdyż przygotował dla nich miasto." (Heb.11:10-16).


Nauka Biblii jest niezmienna tak, jak sam Bóg, jak czytamy:
ziemia i dzieła ludzkie na niej spłoną. (11) Skoro to wszystko ma ulec zagładzie, jakimż powinniście być wy w świętym postępowaniu i w pobożności, (12) jeżeli oczekujecie i pragniecie gorąco nastania dnia Bożego, z powodu którego niebiosa w ogniu stopnieją i rozpalone żywioły rozpłyną się? (2 Piotra 3:10-13). 

Znajdujemy także zapewnienie, że pokolenie ziemskich LUDZI ustanie:
Któż tego dokonał i uczynił to? Kto od początku powołuje do życia pokolenia ludzkie? Ja, Pan, jestem pierwszy i Ja też będę z ostatnimi.” (Iz.40:4).

Pamiętajmy, że:

„w dniach ostatecznych przyjdą szydercy z drwinami, którzy będą postępować według swych własnych pożądliwości (4) i mówić: Gdzież jest przyobiecane przyjście jego?”

Oraz, że:

„Pan nie zwleka z dotrzymaniem obietnicy, chociaż niektórzy uważają, że zwleka, lecz okazuje cierpliwość względem was, bo nie chce, aby ktokolwiek zginął, lecz chce, aby wszyscy przyszli do upamiętania. (10) A dzień Pański nadejdzie jak złodziej; wtedy niebiosa z trzaskiem przeminą, a żywioły rozpalone stopnieją, ziemia i dzieła ludzkie na niej spłoną.

A także:

„A cierpliwość Pana naszego uważajcie za ratunek, jak i umiłowany brat nasz, Paweł, w mądrości, która mu jest dana, pisał do was” (2 Piotra 3). 


Na koniec krótko na temat tajemniczego 1000-lecia.

Co mówi Pismo na temat tysiąclecia?

„I będzie głoszona ta ewangelia o Królestwie po całej ziemi na świadectwo wszystkim narodom, i wtedy nadejdzie koniec.” (Mat.24:14).


„…w Chrystusie wszyscy zostaną ożywieni. (23) A każdy w swoim porządku: jako pierwszy Chrystus, potem ci, którzy są Chrystusowi w czasie jego przyjścia, (24) potem nastanie koniec, gdy odda władzę królewską Bogu
(1 Kor.15:22-24).


KONIEC! A nie NOWY czas łaski, Nie tysiąclecie!

Nauka o ustanowieniu tysiąc letniego Królestwa na ziemi, jak i podział na klasy niebiańską i ziemską jest sprzeczna ze Słowem Bożym.


Ten, kto w dzisiejszym czasie łaski nie odczuwa potrzeby nawrócenia się i sprzeciwia się Ewangelii - nie będzie miał kolejnej okazji - taka osoba ginie
„A jeśli nawet ewangelia nasza jest zasłonięta, zasłonięta jest dla tych, którzy giną(2 Kor.4:3).

 

Gdzie tu (1 Kor.15:22-24) jest miejsce na tysiącletnie królestwo?
Pojmijcie i zrozumcie, że cały Nowy Testament jednoznacznie mówi, że kiedy powróci Pan, wówczas każdy otrzyma zapłatę:
 
„Albowiem Syn Człowieczy przyjdzie w chwale Ojca swego z aniołami swymi, i wtedy odda każdemu według uczynków jego.” (Mat.16:27), wszyscy przed Nim wówczas staną nadchodzi godzina, kiedy wszyscy w grobach usłyszą głos jego”, ustawi jednych po prawicy, drugich po lewicy A gdy przyjdzie Syn Człowieczy w chwale swojej i wszyscy aniołowie z nim, wtedy zasiądzie na tronie swej chwały. (32) I będą zgromadzone przed nim wszystkie narody, i odłączy jedne od drugich, jak pasterz odłącza owce od kozłów. (33) I ustawi owce po swojej prawicy, a kozły po lewicy. (34) Wtedy powie król tym po swojej prawicy: Pójdźcie, błogosławieni Ojca mego, odziedziczcie Królestwo, przygotowane dla was od założenia świata. (41) Wtedy powie i tym po lewicy: Idźcie precz ode mnie, przeklęci, w ogień wieczny, zgotowany diabłu i jego aniołom” (Mat.25:31-34, 41), jedni do życia wiecznego, drudzy na „drugą śmierć”: „Udziałem zaś bojaźliwych i niewierzących, i skalanych, i zabójców, i wszeteczników, i czarowników, i bałwochwalców, i wszystkich kłamców będzie jezioro płonące ogniem i siarką. To jest śmierć druga.” (Obj.21:8).


Nie będzie drugiej szansy dla ludzi, ani życia w ziemskim ciele na ziemi, ani tysiącletniego królestwa Izraela na ziemi, ani rządów 144 ty. (namaszczonego ostatka) nad ziemią – czy tak ciężko w to uwierzyć i zrozumieć, że aż tyle bajek i baśni na ten temat powstało?

 

Bóg dał nam to życie tu i teraz, abyśmy się okazali Jego dziećmi lub dziećmi diabła, Jego i Jego Syna sługami lub sługami kościołów i organizacji.
To życie to jest nasza próba, nasz test, nasz egzamin – króciutki w porównaniu do wieczności:

Pomyślałem więc sobie: Bóg będzie sądził zarówno sprawiedliwego, jak i bezbożnego; bo każda sprawa i każde działanie ma swój czas. (18) I pomyślałem sobie: Ze względu na synów ludzkich Bóg tak to urządził, aby ich doświadczyć (Koh.3:17-18).


Teraz jest czas łaski:
A jako współpracownicy napominamy was, abyście nadaremnie łaski Bożej nie przyjmowali; (2)Oto teraz czas łaski, Oto teraz dzień zbawienia(2Kor.6:1-2).

Nie zmarnujmy go, nie dajmy się zwodzić szatanowi i ludziom, którzy głoszą, że będzie druga szansa. Dlatego napisano:
„Kto czyni nieprawość, niech nadal czyni nieprawość, a kto brudny, niech nadal się brudzi, lecz kto sprawiedliwy, niech nadal czyni sprawiedliwość, a kto święty, niech nadal się uświęca. (12) Oto przyjdę wkrótce, a zapłata moja jest ze mną, by oddać każdemu według jego uczynku. (Obj. 22:11-12).


Czuwajmy i nie bądźmy jak niemądre panny, czy też jak leniwy sługa z przypowieści Jehoszua.

CZUWAJMY i wzrastajmy…

 

Tysiąc lat z księgi Objawienia, to SYMBOL zmartwychwstania sprawiedliwych, którzy TERAZ dostępują PIERWSZEGO DUCHOWEGO ZMARTWYCHWSTANIA, czyli cudu "nowonarodzenia".

„I będziesz błogosławiony, bo nie mają ci czym odpłacić. Odpłatę bowiem będziesz miał przy zmartwychwstaniu sprawiedliwych.” (Łuk.14:14).


Jest on użyty, aby rozróżnić dwie grupy ludzi, które staną na sądzie, kiedy
nastąpi zmartwychwstanie sprawiedliwych i niesprawiedliwych.” (Dz.24:15).


„Nie dziwcie się temu, gdyż nadchodzi godzina, kiedy wszyscy w grobach usłyszą głos jego; (29) i wyjdą ci, co dobrze czynili, by powstać do życia; a inni, którzy źle czynili, by powstać na sąd.”
(Jana 5:28-29).


Wszyscy staną w tym samym dniu, na „głos trąby ostatecznej” - ci, którzy są Chrystusa, którzy narodzili się wcześniej "z wody i ducha", czyli dostąpili pierwszego duchowego zmartwychwstania powstaną do życia, a reszta na sąd, dlatego czytamy:

Inni umarli nie ożyli, aż się dopełniło tysiąc lat. To jest pierwsze zmartwychwstanie.” (Obj.20:5).

Symboliczne tysiąc lat, to okres pierwszego zmartwychwstania sprawiedliwych, które sie cały czas dokonuje.
Więcej szczegółow na ten temat zamieściłem w komentarzu do 20 rozdziału księgi Objawienia:
http://jehoszua.dbv.pl/readarticle.php?article_id=60
http://jehoszua.dbv.pl/readarticle.php?article_id=61

Zaraz po powrocie Pana nastąpi oddanie władzy Bogu, a nie po setkach lat, tak czytamy, nie inaczej:

„…w Chrystusie wszyscy zostaną ożywieni. (23) A każdy w swoim porządku: jako pierwszy Chrystus, potem ci, którzy są Chrystusowi w czasie jego przyjścia, (24) potem nastanie koniec, gdy odda władzę królewską Bogu(1 Kor.15:22-24).

 

Radzę patrzeć na jasną i prostą naukę Mesjasza i apostołów w całym Nowym Testamencie i wówczas próbować zrozumieć, ostatnią księgę, księgę symboli, księgę zarówno historycznych wydarzeń, jak i tych, które właśnie mają miejsce i tych już bardzo nielicznych, które dopiero nastąpią – Apokalipsę.

 

Pozdrawiam serdecznie i życzę błogosławieństwa Bożego i wiary w Jego Słowo.


Paweł Krause

Komentarze
dominika dnia listopada 21 2011 10:51:11
Witam.
Mam taką prośbę:czy mógłby Pan napisać jakiś
artykuł na temat ponownego narodzenia.Chodzi mi głównie o narodzenie z Ducha.Na czym ono polega?jak można rozpoznać,że
wierzący został narodzony z ducha?W oparciu o wersety Jana 3:3,7,8.
Pytam gdyż czytałam ostatnio taki artykuł,że narodzenie z ducha to narodzenie inaczej mówiąc z góry i jest ono niezależne od woli,chęci człowieka ale od Boga,który zradza człowieka.Co Pan o tym sądzi?
lider dnia listopada 25 2011 09:05:27

''Nowonarodzenie''.

''Odpowiedział Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się kto nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do Królestwa Bożego (7) Nie dziw się, że ci powiedziałem: Musicie się na nowo narodzić'' (Jana 3:5,7).

Jak można się na nowo narodzić?

Dzięki wierze, wierze w Syna i Syna, a ''wiara tedy jest ze słuchania, a słuchanie przez Słowo Chrystusowe'' (Rzymian 10:16), czyli pełnym zaufaniu i posłuszeństwie Jego słowu, Bóg zsyła do serc i umysłów ducha Chrystusowego (Bożego, Świętego, Prawdy, Pocieszyciela), wówczas taka osoba staje się dzieckiem Bożym i świątynią ducha, rodzi się ponownie (z góry) i dzięki temu utrzymuje społeczność z Ojcem i Synem, przechodzi ze śmierci do żywota i żyje w Królestwie Bożym pod panowaniem Syna Bożego.
''Na świecie był i świat przezeń powstał, lecz świat go nie poznał. (11) Do swej własności przyszedł, ale swoi go nie przyjęli. (12) Tym zaś, którzy go przyjęli, dał prawo stać się dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię jego, (13) którzy narodzili się nie z krwi ani z cielesnej woli, ani z woli mężczyzny, lecz z Boga. (14) A Słowo ciałem się stało i zamieszkało wśród nas, i ujrzeliśmy chwałę jego, chwałę, jaką ma jedyny Syn od Ojca, pełne łaski i prawdy'' (Jana 1:10-14).

''Wszystko, co mi daje Ojciec, przyjdzie do mnie, a tego, który do mnie przychodzi, nie wyrzucę precz; (38) zstąpiłem bowiem z nieba, nie aby wypełniać wolę swoją, lecz wolę tego, który mnie posłał. (39) A to jest wola tego, który mnie posłał, abym z tego wszystkiego, co mi dał, nic nie stracił, lecz wskrzesił to w dniu ostatecznym. (40) A to jest wola Ojca mego, aby każdy, kto widzi Syna i wierzy w niego, miał żywot wieczny, a Ja go wzbudzę w dniu ostatecznym. (41) Wtedy Żydzi szemrali przeciwko niemu, iż powiedział: Ja jestem chlebem, który zstąpił z nieba. (42) I mówili: Czy to nie jest Jezus, syn Józefa, którego ojca i matkę znamy? Jakże więc teraz może mówić: Z nieba zstąpiłem? (43) Wtedy Jezus odpowiedział i rzekł im: Nie szemrajcie między sobą! (44) Nikt nie może przyjść do mnie, jeżeli go nie pociągnie Ojciec, który mnie posłał, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. (45) Napisano bowiem u proroków: I będą wszyscy pouczeni przez Boga. Każdy, kto słyszał od Ojca i jest pouczony, przychodzi do mnie. (46) Nie jakoby ktoś widział Ojca; Ojca widział tylko Ten, który jest od Boga. (47) Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, kto wierzy we mnie, ma żywot wieczny (61) A Jezus, świadom, że z tego powodu szemrzą uczniowie jego, rzekł im: To was gorszy? (62) Cóż dopiero, gdy ujrzycie Syna Człowieczego, wstępującego tam, gdzie był pierwej?'' (Jana 6:38-47, 61).

Oto wola Ojca i fundament wiary i prawdy.

Nie można stwierdzić, czy ktoś ''z góry'' się narodził poprzez patrzenie na człowieka, ale można to stwierdzić po tym co mówi (wierzy) i jak przy tym postępuje.
''Nie dziw się, że ci powiedziałem: Musicie się na nowo narodzić. (8) Wiatr wieje, dokąd chce, i szum jego słyszysz, ale nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd idzie; tak jest z każdym, kto się narodził z Ducha'' (Jana 3:7-8).

Tak, jak nie widać samego wiatru, tak nie widać ''ducha'', ale tak jak widać efekt działania wiatru, na przykład hałas szeleszczących liści (mowa człowieka 1 Jana 4:6) oraz widok poruszających się liści (postępowanie człowieka Jana 13:35), tak jest i z człowiekiem.
''Ja jestem prawdziwym krzewem winnym, a Ojciec mój jest win ogrodnikiem (1 Mojżesza 2:9). (2) Każdą latorośl, która we mnie nie wydaje owocu, odcina, a każdą, która wydaje owoc, oczyszcza, aby wydawała obfitszy owoc. (3) Wy jesteście już czyści dla słowa, które wam głosiłem; (4) trwajcie we mnie, a Ja w was. Jak latorośl sama z siebie nie może wydawać owocu, jeśli nie trwa w krzewie winnym, tak i wy, jeśli we mnie trwać nie będziecie. (5) Ja jestem krzewem winnym, wy jesteście latoroślami. Kto trwa we mnie, a Ja w nim, ten wydaje wiele owocu; bo beze mnie nic uczynić nie możecie. (6) Kto nie trwa we mnie, ten zostaje wyrzucony precz jak zeschnięta latorośl; takie zbierają i wrzucają w ogień, gdzie spłoną. (7) Jeśli we mnie trwać będziecie i słowa moje w was trwać będą, proście o cokolwiek byście chcieli, stanie się wam'' (Jana 15:1-7, por. Jeremiasza 17:7-8).

Można bardzo łatwo wykluczyć, kto nie ma ducha Chrystusowego po tym w co wierzy i mówi (jeżeli zna siękogoś ktrótko, to uczynki często mogą mylić, gdyż często bywają tylko pozorami)
''Poddawajcie samych siebie próbie, czy trwacie w wierze, doświadczajcie siebie; czy nie wiecie o sobie, że Jezus Chrystus jest w was? Chyba żeście próby nie przeszli'' (2 Koryntian 13:5).

''Mam wam jeszcze wiele do powiedzenia, ale teraz znieść nie możecie; (13) lecz gdy przyjdzie On, Duch Prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę'' (Jana 16:12-13).

Podobnie jak jeszcze wówczas uczniowie (przed dniem pięćdziesiątnicy), tak i dziś cieleśni ludzie nie są w stanie przyjąć ''wszelkiej'' Prawdy.
''My jesteśmy z Boga; kto zna Boga, słucha nas, kto nie jest z Boga, nie słucha nas. Po tym poznajemy ducha prawdy i ducha fałszu'' (1 Jana 4:6).

''Dzieci, miłujmy nie słowem ani językiem, lecz czynem i prawdą'' (1 Jana 3:18, por. Przysłów 3:3-5).

Prawdą, która rozpoczyna się od samych podstaw, fundamentu o Jednym Bogu i Jego Jednorodzonym Synu zrodzonym przed założeniem świata, a następnie Jego ziemskiej (cielesnej) egzystencji i odkupieńczym dziele pojednania oraz Jego obecnym panowaniu w Królestwie Bożym i wzajemnym miłowaniu się dzieci Bożych, dzieci Prawdy.

To, że ktoś na przykład ma nazwijmy to ogromne mierniki moralne, czy też głosi, że fundamentem jego wiary jest 10 przykazań, wierzy w Jednego Boga, jest wielkoduszny, uczynny, itd. w ogóle nie czyni z niego dziecka Bożego, gdyż ''Kto ma Syna, ma żywot; kto nie ma Syna Bożego, nie ma żywota. (13) To napisałem wam, którzy wierzycie w imię Syna Bożego, abyście wiedzieli, że macie żywot wieczny'' (1 Jana 5:12-13).

A osoba, która ma Syna (nowonarodzona) ''nie może nic bowiem uczynić przeciwko prawdzie, ale dla prawdy (Jehoszua)'' (2 Koryntian 13:8).

Taka osoba wierzy (Objawienie 14:12), myśli (2 Koryntian 10:5-6), mówi (1 Piotra 4:11, Jana 1:1) i postępuje (1 Jana 2:6) jak jego Jedyny Nauczyciel, Pan, Król, dawca Nowego zakonu wiary, Syn Boży Jehoszua.
Taka osoba jest wspierana przez Ojca i Syna ''nie jakobyśmy byli zdolni pomyśleć coś sami z siebie i tylko z siebie, zdolność nasza jest z Boga, (6) który też uzdolnił nas, abyśmy byli sługami nowego przymierza, nie litery, lecz ducha, bo litera zabija, duch zaś ożywia. (7) Jeśli tedy służba śmierci, wyryta literami na tablicach kamiennych taką miała chwałę, że synowie izraelscy nie mogli patrzeć na oblicze Mojżesza z powodu przemijającej wszak jasności oblicza jego, (8) czy nie daleko więcej chwały mieć będzie służba ducha?'' (2 Koryntian 3:5).

Taka osoba stale mierzy zarówno swoje i usłyszane nauki z jedynym wzorcem, słowami i przykazaniami Syna (2 Koryntian 13:5).
Śmiało odrzuca fałsz, i narzucanie dawnych starotestamentowych cieni (litery).
''Jak więc przyjęliście Chrystusa Jezusa, Pana, tak w Nim chodźcie, (7) wkorzenieni weń i zbudowani na nim, i utwierdzeni w wierze, jak was nauczono (NAUKA ZAWARTA W NOWYM TESTAMENCIE), składając nieustannie dziękczynienie. (8) Baczcie, aby was kto nie sprowadził na manowce filozofią (NP. CHRYSTUS NIE UMARŁ ZA NASZE GRZECHY) i czczym urojeniem (NP. BÓG TRÓJJEDYNY), opartym na podaniach ludzkich (NP. NIE ISTNIAŁ WCZEŚNIEJ U BOKU OJCA W NIEBIE) i na żywiołach świata (PRAWO MOJŻESZOWE), a nie na Chrystusie (SYNU BOGA JEDYNEGO, ODWIECZNYM SŁOWIE, KTÓRE W WYZNACZONYM CZASIE CIAŁEM SIĘ STAŁO)'' (Kolosan 2:6-8).

Taka osoba (nowonarodzona) widzi w swoim życiu ogromne przemiany, w swoim myśleniu, wierzeniu, w ufności Słowu i poznaniu Słowa, odczuwa ogromny spokój ducha i przeogromną wdzięczność za łaskę Boga, jak i Pana (2 Koryntian 8:9), miłuje Ojca i Syna dzięki ich poznaniu (Ozeasza 6:6, 1 Jana 4:5), ma zupełnie inne cele i dążenia, nie myśli o tym co ziemskie, ale wyczekuje ojczyzny niebieskiej, nie ulega już pokusą tego świata, ale ich unika i nie idzie ze światem, jak i z bałwochwalcami, odstępcami na żaden kompromis, bada czy to co myśli, mówi i czyni jest zgodne z rwolą Ojcar1;, czyli z przykazaniami Jego Syna, nieustannie zdąża do uświęcenia, tak aby jej wiara nie okazała się martwa.
''Dlaczego mówicie do mnie: Panie, Panie, a nie czynicie tego, co mówię?'' (Łukasza 6:46).

Taka osoba wsparta mocą Bożą nie trwa w świadomym oporze wobec Prawdy (syna Bożego), gdyż kto ''każdy kto popełnia grzech, i zakon przestępuje, a grzech jest przestępstwem zakonu. (8) Kto popełnia grzech, z diabła jest, gdyż diabeł od początku grzeszy. A Syn Boży na to się objawił, aby zniweczyć dzieła diabelskie (9) Kto z Boga się narodził, grzechu nie popełnia, gdyż posiew Boży jest w nim, i nie może grzeszyć, gdyż z Boga się narodził. (10) Po tym poznaje się dzieci Boże i dzieci diabelskie'' (1 Jana 3:4, 8-10).

Oczywiście nie przestępuje zakonu Chrystusowego:
''I stałem się dla Żydów jako Żyd, aby Żydów pozyskać; dla tych, którzy są pod zakonem, jakobym był pod zakonem, chociaż sam pod zakonem nie jestem, aby tych, którzy są pod zakonem, pozyskać. (21) Dla tych, którzy są bez zakonu, jakobym był bez zakonu, chociaż nie jestem bez zakonu Bożego, lecz pod zakonem Chrystusowym, aby pozyskać tych, którzy są bez zakonu'' (1 Koryntian 9:20-21).

Zakonu wiary:
''Gdzież więc chluba twoja? Wykluczona! Przez jaki zakon? Uczynków? Bynajmniej, lecz przez zakon wiary'' (Rzymian 3:27).

Czyli nie trwa w nieposłuszeństwie i niewiarze w słowa Syna Bożego (na przykład wpatrując się nadal w Mojżesza i ST), który nadał Nowy Zakon.
''I pójdzie wiele narodów, mówiąc: Pójdźmy w pielgrzymce na górę Pana i do świątyni Boga Jakuba, i będzie nas uczył swoich dróg, abyśmy mogli chodzić jego ścieżkami, gdyż z Syjonu wyjdzie zakon i słowo Pana z Jeruzalemu!'' (Micheasza 4:2).

''Oto sługa mój, którego popieram, mój wybrany, którego ukochała moja dusza. Natchnąłem go moim duchem, aby nadał narodom prawo. (2) Nie będzie krzyczał ani wołał, ani nie wyda na zewnątrz swojego głosu. (3) Trzciny nadłamanej nie dołamie ani knota gasnącego nie dogasi, ludom ogłosi prawo. (4) Nie upadnie na duchu ani się nie złamie, dopóki nie utrwali prawa na ziemi; a jego nauki wyczekują wyspy. (6) Ja, Pan, powołałem cię w sprawiedliwości i ująłem cię za rękę, strzegę cię i uczynię cię pośrednikiem przymierza z ludem, światłością dla narodów, (7) abyś otworzył ślepym oczy, wyprowadził więźniów z zamknięcia, z więzienia tych, którzy siedzą w ciemności'' (Izajasza 42:1-6).

Nie ma to nic wspólnego ze starotestamentowym zakonem, czyli ''Prawem Mojżesza'', które między innymi nakazywało obrzezkę.
''Jeżeli człowiek w sabat przyjmuje obrzezkę, aby nie był naruszony zakon Mojżesza, to dlaczego się na mnie gniewacie, że w sabat uzdrowiłem całego człowieka?'' (Jana 7:23).


Odnośnie zwrotów:
''Z góry'', ''ponownie'', ''powtórnie''.

Greckie słowo ''anothen'' występuje 14 razy w NT i w zależności od kontekstu oznacza:
- ''z góry'', (Jana 3:31, 19:11, Jakuba 1:17, 3:15,17),
- ''ponownie'', ''na nowo'' (Jana 3:3,7, Galacjan 4:9),
- ''od początku'' (Łukasza 1:3).

Zastosowanie tłumaczenia ''ponownie'' w tekście Jana 3:3,7, jest jak najbardziej poprawne, tak właśnie rozumieli to wówczas ludzie posługujący się ówczesnym dialektem greckim, świadczą o tym chociażby kolejne słowa Nikodema, który odpowiadając dobrze zrozumiał: ''PONOWNIE'':
''Rzekł mu Nikodem: Jakże się może człowiek narodzić, gdy jest stary? Czyż może powtórnie (gr. Deuteros) wejść do łona matki swojej i urodzić się?'' (Jana 3:4).

''Deuteros'' znaczy ''drugi raz'', ''ponownie''.
Spróbujmy wstawić tam wyraz ''z góry'' i nijak nie pasuje.

Jednakże zwrot ''z góry'' używany odnośnie ''ponownych narodzin'' jest jak najbardziej poprawny, gdyż oznacza to samo i dodatkowo wskazuje, że Bóg jest źródłem i sprawcą tego dzieła dla wszystkich tych, którzy UWIERZĄ Bogu w Syna (1 Jana 5:5,10) i uwierzą Synowi (Jana 8:31-32, 46-47)!
''Gdy nadeszło wypełnienie czasu, zesłał Bóg Syna swego, który się narodził z niewiasty i podlegał zakonowi, (5) aby wykupił tych, którzy byli pod zakonem, abyśmy usynowienia dostąpili. (6) A ponieważ jesteście synami, przeto Bóg zesłał Ducha Syna swego do serc waszych, wołającego: Abba, Ojcze! (7) Tak więc już nie jesteś niewolnikiem, lecz synem, a jeśli synem, to i dziedzicem przez Boga'' (Galacjan 4:4-7).

''Nikt nie może przyjść do mnie, jeżeli go nie pociągnie Ojciec, który mnie posłał, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. (45) Napisano bowiem u proroków: I będą wszyscy pouczeni przez Boga. Każdy, kto słyszał od Ojca i jest pouczony, przychodzi do mnie'' (Jana 6:44-45, por. Mateusza 11:27).

''A odpowiadając Szymon Piotr rzekł: Tyś jest Chrystus, Syn Boga żywego. (17) A Jezus odpowiadając, rzekł mu: Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jonasza, bo nie ciało i krew objawiły ci to, lecz Ojciec mój, który jest w niebie'' (Mateusza 16:16-17).

Każdy z nas ma cudowny DAR wolnej woli i każdy może zrobić pierwszy krok, dopóki żyjemy mamy możliwość UWIERZYĆ Bogu, po to Ewangelia jest głoszona po całej ziemi, niestety dla przytłaczającej masy ludzi tylko na ''świadectwo'' dla tych ''którzy mają zginąć, ponieważ nie przyjęli miłości prawdy, która mogła ich zbawić'' (2 Tesaloniczan 2:10).

Kiedy zrobimy pierwszy krok, wówczas resztę dzieła ''narodzin'' wykonuje Bóg, który jest miłością i wciąż cierpliwie czeka, gdyż ''chce, aby wszyscy ludzie byli zbawieni i doszli do poznania prawdy'' (1 Tymoteusza 2:4).

Cała pełnia prawdy jest tylko w Synu Bożym i poznanie jej rozpoczyna się od uwierzenia w Niego i Jemu, a nie innym ludziom, organizacjom lub własnemu rozumowi, ''gdyż prawda jest w Jezusie'' (Efezjan 4:21).

''Łaska zaś i prawda stała się przez Jezusa Chrystusa'' (Jana 1:17).

''Jeżeli wytrwacie w słowie moim, prawdziwie uczniami moimi będziecie (32) i poznacie prawdę, a prawda was wyswobodzi'' (Jana 8:32).

''Odpowiedział mu Jezus: Ja jestem droga i prawda, i żywot, nikt nie przychodzi do Ojca, tylko przeze mnie'' (Jana 14:6).

Tak więc ''nowonarodzenie'' z ''wody i ducha'' (woda to symbol słowa: 5 Mojżesza 32:1-2, Efezjan 5:26, 2 Piotra 3:5) rozpoczyna się w momencie uwierzenia w Syna i Synowi we wszystko co powiedział i przykazał (słowa = woda), ''aby go uświęcić, oczyściwszy go kąpielą wodną przez Słowo'' (Efezjan 5:26) od świadomej decyzji życia w pełnym posłuszeństwie Słowu (1 Piotra 1:2), które zostało posłane przez Ojca oraz dzięki zesłaniu ducha Bożego w efekcie naszej wiary:
''A ponieważ jesteście synami, przeto Bóg zesłał Ducha Syna swego do serc waszych, wołającego: Abba, Ojcze'' (Galacjan 4:6).

Czyli przez wiarę w Syna Bożego i Jego słowa oraz zesłanie ducha Bożego ''Bóg wybrał was od początku ku zbawieniu przez Ducha, który uświęca, i przez wiarę w prawdę'' (2 Tesaloniczan 2:13), tak ''żebyście byli przez Ducha jego mocą utwierdzeni w wewnętrznym człowieku, (17) żeby Chrystus przez wiarę zamieszkał w sercach waszych'' (Efezjan 3:16-17), wstępujemy w Nowe Przymierze przypieczętowane krwią Chrystusa (Łukasza 22:20), co następnie przekłada się na nasze czyny, postępujemy według ducha, przez co wiara staje się doskonała, potwierdzona (Galacjan 5:6, Jakuba 2:14,17,22).
To nie tylko wysoka moralność i kultura ani zestaw praktyk, ale przede wszystkim osobista więź z drugą Osobą (Jehoszua).
''Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus'' (Galacjan 2:20, por. Filipian 3:8).

Kto wytrwa w tej wierze czynnej w miłości do końca, zbawiony będzie (Mateusza 10:22).

''Wzoruj się na zdrowej nauce, którą usłyszałeś ode mnie, żyjąc w wierze i miłości, która jest w Chrystusie Jezusie; (14) tego, co ci dobrego powierzono, strzeż przez Ducha Świętego, który mieszka w nas. (15) Wiesz o tym, że odwrócili się ode mnie wszyscy''
(2 Tymoteusza 1:13-15).

''My jesteśmy z Boga; kto zna Boga, słucha nas, kto nie jest z Boga, nie słucha nas. Po tym poznajemy ducha prawdy i ducha fałszu (14) A my widzieliśmy i świadczymy, iż Ojciec posłał Syna, jako Zbawiciela świata. (15) Kto tedy wyzna, iż Jezus jest Synem Bożym, w tym mieszka Bóg, a on w Bogu'' (1 Jana 4:14-15).

Można rozpoznać dziecko Boże (brata, siostrę) po tym, czy pełni ''wolę Ojca''.
Więcej w artykule ''Wola Ojca''.

Paweł
Marcin dnia grudnia 02 2011 00:51:08
Moje trzy grosze do Twojej Pawle interpretacji wersetów: Nie dziw się, że ci powiedziałem: Musicie się na nowo narodzić. (8) Wiatr wieje, dokąd chce, i szum jego słyszysz, ale nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd idzie; tak jest z każdym, kto się narodził z Ducha (Jana 3:7-8)
Ja się czuję jak owy szum, który ludzie słyszą ale go nie znają i nie wiedzą dokąd zmierzam. Dlatego się tutaj zarejestrowałem. Niech nas Jezus Chrystus prowadzi.
lider dnia grudnia 02 2011 13:56:51
Witaj Marcinie.

Dziękuje za Twoje wyznanie, które jest dla mnie bardzo budujące i pokrzepiające.

Niechaj Syn Boga Jedynego, niczym Pasterz prowadzi wszystkie dzieci Boże, które pełnią Jego wolę i posłusznie, pełne wiary idą wyłącznie za głosem Swego Pana.
''Wszyscy, ilu przede mną przyszło, to złodzieje i zbójcy, lecz owce nie słuchały ich. (14) Ja jestem dobry pasterz i znam swoje owce, i moje mnie znają.. (5) Za obcym natomiast nie pójdą, lecz uciekną od niego, ponieważ nie znają głosu obcych'' (Jana 10).

Oby każda szczera osoba, szukająca Boga, słuchając zaczęła słyszeć.
''Gdyby Bóg był waszym Ojcem, miłowalibyście mnie, Ja bowiem wyszedłem od Boga i oto jestem. (43) Dlaczego mowy mojej nie pojmujecie? Dlatego, że nie potraficie słuchać słowa mojego. (45) Ponieważ ja mówię prawdę, nie wierzycie mi'' (Jana 8:42-45).

Pozdrawiam w Panu,
Paweł
Dodaj komentarz
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
Logowanie
Nazwa Użytkownika

Hasło



Zapomniane hasło?
Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
Użytkowników Online
Gości Online: 1
Brak Użytkowników Online

Zarejestrowanch Uzytkowników: 187
Nieaktywowany Użytkownik: 187
Najnowszy Użytkownik: Aga
"A któż może zwyciężyć świat, jeżeli nie ten, który wierzy, że Jezus jest Synem Bożym?" 1 Jana 5:5
... // ...