|
|
| Jaki zakon nas obowiązuje? |
Często można spotkać się ze stwierdzeniem:
„Całe 10 przykazań jest ważne - powinniśmy żyć według tych przykazań”.
Jednakże przestrzeganie przykazań Bożych nie jest tożsame z przestrzeganiem przykazań „dekalogu”, czy też z innymi prawami danymi Izraelitom poprzez Mojżesza.
Zauważyłem, że wielu osób, kiedy czyta w Biblii o przykazaniach, interpretuje je, jako przykazania „dekalogu” - co jest wychodzeniem poza święty tekst i sugerowaniem interpretacji, która z czytanego tekstu wcale nie wynika.
Wychodzeniem poza Pismo, jest również twierdzenie, że pierwsze przykazanie miłości do Boga = pierwsze 4 przykazania „dekalogu”, a drugie dotyczące miłości bliźniego = następne 6 przykazań „dekalogu”.
Argumentując, że „dekalog” zawiera niezmienne prawa moralne, takie, jak na przykład zakaz dokonywania kradzieży, mordowania itd., twierdzi się, że gdyby ten podstawowy dekret, złożony z dziesięciu przykazań, już nie obowiązywał, moglibyśmy mordować, kraść i popełniać cudzołóstwo.
Za tym argumentem kryje się takie przesłanie:
„Jeśli „dekalog” jest unieważniony, oznacza to, że nie ma już niczego, co mogłoby nas chronić przed kradzieżą, morderstwem i cudzołóstwem”.
Jest to jest fałszywa sugestia, która insynuuje, że „jeśli nie słuchamy Mojżesza, to nie ma już nikogo, kogo moglibyśmy naśladować i kto mógłby kierować naszym życiem.”
Otóż powinniśmy słuchać Syna Bożego we wszystkim!
Już Mojżesz wydał polecenie, którego powinni słuchać wszyscy:
„Wszak Mojżesz powiedział: Proroka, jak ja, spośród braci waszych wzbudzi wam Pan, Bóg; jego słuchać będziecie we wszystkim, cokolwiek do was mówić będzie. (23) I stanie się, że każdy, kto by nie słuchał owego proroka, z ludu wytępiony będzie” (Dzieje 3:22-23, por. 5 Mojżesza 18:15).
Przypomnijmy sobie takze, co przepowiedział Bóg przez proroka Jeremiasza:
„A gdy się rozmnożycie i rozplenicie w kraju w owych dniach - mówi Pan - już nie będą mówić o Skrzyni Przymierza z Panem i nikt o niej nie będzie myślał, i nikt jej nie będzie wspominał, nikt nie będzie odczuwał jej braku ani też nie będą sporządzać nowej.” (Jeremiasza 3:16).
Kiedy zakon Mojżeszowy, włącznie z 10 przykazaniami dawno już był dany, Bóg oświadczył, że nada „Nowy Zakon”:
„I pójdzie wiele narodów, mówiąc: Pójdźmy w pielgrzymce na górę Pana i do świątyni Boga Jakuba, i będzie nas uczył swoich dróg, abyśmy mogli chodzić jego ścieżkami, gdyż z Syjonu wyjdzie zakon i słowo Pana z Jeruzalemu!” (Micheasza 4:2).
A zatem, o co chodzi?
Pamiętać należy, że wszystko rozpoczyna się od WIARY - od przyjęcia świadectwa Ojca o Synu i Syna o Ojcu, następnie przyjęcia darmo ogromnej miłości i łaski, gdyż „z uczynków zakonu nie będzie usprawiedliwiony przed nim żaden człowiek, gdyż przez zakon jest poznanie grzechu. (21) Ale teraz niezależnie od zakonu objawiona została sprawiedliwość Boża, o której świadczą zakon i prorocy, (22) i to sprawiedliwość Boża przez wiarę Jezusa Chrystusa dla wszystkich wierzących. Nie ma bowiem różnicy, (23) gdyż wszyscy zgrzeszyli i brak im chwały Bożej, (24) i są usprawiedliwieni darmo, z łaski jego, przez odkupienie w Chrystusie Jezusie, (25) którego Bóg ustanowił jako ofiarę przebłagalną przez krew jego, skuteczną przez wiarę, dla okazania sprawiedliwości swojej przez to, że w cierpliwości Bożej pobłażliwie odniósł się do przedtem popełnionych grzechów, (26) dla okazania sprawiedliwości swojej w teraźniejszym czasie, aby On sam był sprawiedliwym i usprawiedliwiającym tego, który wierzy w Jezusa. (27) Gdzież więc chluba twoja? Wykluczona! Przez jaki zakon? Uczynków? Bynajmniej, lecz przez zakon wiary.” (Rzymian 3:20-27).
Efektem tego jest dążenie do uświęcania, upodobniania się do Syna Bożego, naśladowania i słuchaniu (posłuszeństwie Jego słowom) Go we wszystkim.
Jakich zatem przykazań mamy strzec?
Jeżeli już uwierzymy w Syna Bożego i to, co dla nas zrobił, według przykazania Boga:
„A to jest przykazanie jego, abyśmy wierzyli w imię Syna jego, Jezusa Chrystusa”(1 Jana 3:23).
„Rzekli więc do niego: Cóż mamy czynić, aby wykonywać dzieła Boże? Odpowiedział Jezus i rzekł im: (29) To jest dzieło Boże: wierzyć w tego, którego On posłał.” (Jana 6:28-29).
To następnie ta wiara ma się przełożyć na strzeżenie przykazań Bożych, które dał nam poprzez Syna oraz apostołów.
„Abyście pamiętali na słowa, jakie poprzednio wypowiedzieli święci prorocy, i na przykazanie Pana i Zbawiciela, podane przez apostołów waszych” (2 Piotra 3:2).
„Kto ma przykazania moje i przestrzega ich, ten mnie miłuje; a kto mnie miłuje, tego też będzie miłował Ojciec i Ja miłować go będę, i objawię mu samego siebie.” (Jana 14:21).
Każde dziecko Boże, które narodzi się z Boga rozumie, pod jakim zakonem żyje. Przed chwilą czytaliśmy, że mamy słuchać przykazań Pana, przekazanych przez apostołów, dlatego spójrzmy, pod jakim zakonem/prawem był apostoł Paweł?
„I stałem się dla Żydów jako Żyd, aby Żydów pozyskać; dla tych, którzy są pod zakonem, jakobym był pod zakonem, chociaż sam pod zakonem nie jestem, aby tych, którzy są pod zakonem, pozyskać. (21) Dla tych, którzy są bez zakonu, jakobym był bez zakonu, chociaż nie jestem bez zakonu Bożego, lecz pod zakonem Chrystusowym, aby pozyskać tych, którzy są bez zakonu.” (1 Koryntian 9:20-21).
Apostoł Paweł otwarcie pisał, że nie jest pod zakonem Starego Przymierza, w którym zawierało się między innymi 10 przykazań.
On nie miał problemu ze zrozumieniem tego, że nie jest pod zakonem Mojżeszowym.
A pod jakim „zakonem” jesteś ty, drogi czytelniku? (Mateusza 22:37-40).
Przykazania zakonu Chrystusowego są na kartach Nowego Testamentu, a najważniejsze z nich, to te:
„Które przykazanie jest pierwsze ze wszystkich? (29) Jezus odpowiedział: Pierwsze przykazanie jest to: Słuchaj, Izraelu! Pan, Bóg nasz, Pan jeden jest. (30) Będziesz tedy miłował Pana, Boga swego, z całego serca swego i z całej duszy swojej, i z całej myśli swojej, i z całej siły swojej. (31) A drugie jest to: Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego. Innego przykazania, większego ponad te, nie masz.” (Marka 12:28).
Warto zauważyć, że gdyby Jehoszua uważał, że „dekalog” jest najistotniejszą częścią Starego Testamentu, to na pytanie, które z przykazań Prawa jest najistotniejsze, miałby okazję wymienić, choć jedno z przykazań „dekalogu”. On jednak wyraźnie zaznaczył, że największe przykazanie znajdowało się poza „dekalogiem”.
Poniższe przykazanie Pana również nie było częścią 10 przykazań.
„Nowe przykazanie daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, jak Ja was umiłowałem; abyście się i wy wzajemnie miłowali. (35) Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli miłość wzajemną mieć będziecie.” (Jana 13:34-35).
Kiedy ktoś utrzymuje, że przykazanie „miłości wzajemnej” na wzór miłości Chrystusa do wierzących, było jedynie streszczeniem części dziesięciu przykazań, zaprzecza tym samym Synowi Bożemu, który wyraźnie zaznaczył, że było to przykazanie NOWE!!!
„A więc wszystko, cobyście chcieli, aby wam ludzie czynili, to i wy im czyńcie; taki bowiem jest zakon i prorocy.” (Mateusza 7:12).
„Na tych dwóch przykazaniach opiera się cały zakon i prorocy.” (Mateusza 22:40).
Cały zakon to nie było tylko 10 przykazań.
Kolejny etap to posłuszeństwo słowom Syna – słowom, radom i przykazaniom, które mamy zapisane na kartach Nowego Testamentu.
„Zmuszamy wszelką myśl do poddania się w posłuszeństwo Chrystusowi, (6) gotowi do karania wszelkiego nieposłuszeństwa, gdy posłuszeństwo wasze będzie całkowite.” (2 Koryntian 10:5-6).
„Cóż tedy? Czy mamy grzeszyć, dlatego że nie jesteśmy pod zakonem, lecz pod łaską? Przenigdy! (16) Czyż nie wiecie, że jeśli się oddajecie jako słudzy w posłuszeństwo, stajecie się sługami tego, komu jesteście posłuszni…” (Rzymian 6:15-16).
Mojżesz (oraz 10 przykazań) jest Panem, czy Syn Boży?
„Jeśli ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i uwierzysz w sercu swoim, że Bóg wzbudził go z martwych, zbawiony będziesz.” (Rzymian 10:9).
Dążenie przez posłuszeństwo do UŚWIĘCENIA.
„Dążcie do pokoju ze wszystkimi i do uświęcenia, bez którego nikt nie ujrzy Pana” (Hebrajczyków 12:14).
„Albowiem nie powołał nas Bóg do nieczystości, ale do uświęcenia” (1 Tesaloniczan 4:7).
Tak, aby Ojciec i Syn mieszkali w człowieku mocą ducha Bożego.
„Czy nie wiecie, że świątynią Bożą jesteście i że Duch Boży mieszka w was?” (1 Koryntian 3:16).
Słowo – przykazania, które głosił Pan Jehoszua to daleko więcej niż 10 przykazań i to wiele więcej przykazań niż 10 – to nie tylko sucha litera prawa.
Spójrzmy na jeden przykład.
W treści 10 przykazaniach znajduje się przykazanie: „nie cudzołóż” i dla cielesnego Izraelity wypełnienie tego przykazania stanowiło powstrzymywanie się jedynie od CIELESNEGO cudzołożenia – według „suchej litery prawa”.
Natomiast „służba ducha” - „zakon Chrystusowy”, „zakon wiary”, któremu podlega każde dziecko Boże, wymaga oczyszczenia wnętrza człowieka – uświęcania umysłu, a nie tylko ciała.
I tak według „zakonu Chrystusowego” nie wystarczy CIELEŚNIE nie cudzołożyć, tak jak to było w Starym Przymierzu, ale:
„Słyszeliście, iż powiedziano: Nie będziesz cudzołożył. (28) A Ja wam powiadam, że każdy kto patrzy na niewiastę i pożąda jej, już popełnił z nią cudzołóstwo w sercu swoim.” (Mateusza 5:27).
Jeżeli w swoich myślach ktoś produkuje cudzołożne obrazy, czy nawet tylko pożądliwie wpatruje się, czy to na ulicy, czy w gazecie, czy w telewizji, internecie w mężczyznę lub kobietę (poza swoim mężem/żoną) – cudzołoży, a o takich napisano:
„Nie łudźcie się! Ani wszetecznicy, ani bałwochwalcy ani cudzołożnicy, ani rozpustnicy, ani mężołożnicy, (10) ani złodzieje, ani chciwcy, ani pijacy, ani oszczercy, ani zdziercy Królestwa Bożego nie odziedziczą.” (1 Koryntian 6:9-10).
Podobnie tutaj:„Rzecze im: Mojżesz pozwolił wam odprawiać swoje żony ze względu na zatwardziałość serc waszych, ale od początku tak nie było. (9) A powiadam wam: Ktokolwiek by odprawił żonę swoją, z wyjątkiem przyczyny wszeteczeństwa, i poślubił inną, cudzołoży, a kto by odprawioną poślubił, cudzołoży.” (Mateusza 19:8-9).
Podobnie: „Nie zabijaj”, a Pan mówi:
„Słyszeliście, iż powiedziano przodkom: Nie będziesz zabijał, a kto by zabił, pójdzie pod sąd. (22) A Ja wam powiadam, że każdy, kto się gniewa na brata swego, pójdzie pod sąd, a kto by rzekł bratu swemu: Racha, stanie przed Radą Najwyższą, a kto by rzekł: Głupcze, pójdzie w ogień piekielny.” (Mateusza 5:21-22).
Dlatego tez apostoł Paweł mógł napisać: „Czy więc zakon unieważniamy przez wiarę? Wręcz przeciwnie, zakon utwierdzamy.” (Rzymian 3:31).
Literalne przykazania starotestamentowe, a w tym 10 przykazań były dla cielesnych ludzi i nikt nie był w stanie ich doskonale wypełnić, co pokazywało ogrom grzeszności człowieka, natomiast Syn je wypełnił i obdarzył nas swoją sprawiedliwością: „Pan sprawiedliwością naszą” (Jeremiasza 23:6) - w ten sposób wykupił nas z przekleństwa i kary, które na nas ciążyły na skutek grzechów spowodowanych przekraczaniem przykazań Bożych.
Dzięki temu, tym, którzy uwierzyli w Syna i Jego dzieło (uczynili Go swoim Panem – słuchają i naśladują Go), Bóg obdarza łaską i daje moc (swego ducha do serc i umysłów – „nowonarodzenie”), abyśmy mogli dążyć do UŚWIĘCENIA – strzeżenia przykazań, które dał nam poprzez Swego Syna, a komu się wydaje, że jest to zdolność strzeżenia 10 przykazań, ten sam o sobie wydaje świadectwo i pokazuje, czy jego zdolność jest z Boga, czy z siebie samego i swojej ślepoty, gdyż napisano, że „zdolność nasza jest z Boga, (6) który też uzdolnił nas, abyśmy byli sługami nowego przymierza, nie litery, lecz ducha, bo litera zabija, duch zaś ożywia. (7) Jeśli tedy służba śmierci, wyryta literami na tablicach kamiennych taką miała chwałę, że synowie izraelscy nie mogli patrzeć na oblicze Mojżesza z powodu przemijającej wszak jasności oblicza jego, (8) czy nie daleko więcej chwały mieć będzie służba ducha? (9) Jeśli bowiem służba potępienia ma chwałę, daleko więcej obfituje w chwałę służba sprawiedliwości. (10) Albowiem to, co niegdyś miało chwałę, teraz nie ma chwały z powodu chwały, która tamtą przewyższa.” (2 Koryntian 3:5-10).
„Lecz teraz zostaliśmy uwolnieni od zakonu, gdy umarliśmy temu, przez co byliśmy opanowani, tak iż służymy w nowości ducha, a nie według przestarzałej litery” (Rzymian 7:6).
Lecz nikt, kto się nie narodzi z Boga nie jest w stanie nawet ich zrozumieć, gdyż albo wydają mu się za trudne, albo je świadomie łamie, albo mając zasłonę na oczach, patrzy na to, co cielesne – na przykład na 10 przykazań i w ten sposób stara się być sprawiedliwym…
„Skoro bowiem zmienia się kapłaństwo, musi też nastąpić zmiana zakonu.(18) A przeto poprzednie przykazanie zostaje usunięte z powodu jego słabości i nieużyteczności, (19) gdyż zakon nie przywiódł niczego do doskonałości, z drugiej zaś strony wzbudzona zostaje lepsza nadzieja, przez którą zbliżamy się do Boga.” (Hebrajczyków 7:12, 18-19).
Dlatego apostoł Paweł pisał:
„Albowiem ani obrzezanie, ani nieobrzezanie nic nie znaczy, lecz nowe stworzenie.” (Galatów 6:15).
A w innym miejscu to samo innymi słowy:
„Obrzezanie nie ma żadnego znaczenia i nieobrzezanie nie ma żadnego znaczenia, ale tylko przestrzeganie przykazań Bożych.” (1 Koryntian 7:19).
Dlatego powinniśmy patrzeć stale na Syna, a nie na Mojżesza (10 przykazań), gdyż „nie według ciała postępujemy, lecz według Ducha. (5) Bo ci, którzy żyją według ciała, myślą o tym, co cielesne; ci zaś, którzy żyją według Ducha, o tym, co duchowe.” (Rzymian 8:4-5).
Podobnie i inne przykazania, które dał nam od Ojca nasz Pan, czy to osobiście, czy przez apostołów, wskazują nam nad czym jeszcze powinniśmy pracować, co zmienić, czego unikać, abyśmy „spełniali uczynki godne upamiętania” (Dzieje 26:20), zdążając do uświęcenia.
Podstawowa sprawa, to właściwy fundament wiary - przykazań, a ten jest jeden i nie jest to 10 przykazań:
„Albowiem fundamentu innego nikt nie może założyć oprócz tego, który jest założony, a którym jest Jezus Chrystus.” (1 Koryntian 3:11).
„Odpowiedział mu Jezus: Ja jestem droga i prawda, i żywot, nikt nie przychodzi do Ojca, tylko przeze mnie.” (Jana 14:6).
Przestrzegać mamy słów naszego PANA, a nie Mojżesza.
„Jeśli kto mnie miłuje, słowa mojego przestrzegać będzie, i Ojciec mój umiłuje go, i do niego przyjdziemy, i u niego zamieszkamy.” (Jana 14:23).
„Dzieci moje, to wam piszę, abyście nie grzeszyli. A jeśliby kto zgrzeszył, mamy orędownika u Ojca, Jezusa Chrystusa, który jest sprawiedliwy. (2) On ci jest ubłaganiem za grzechy nasze, a nie tylko za nasze, lecz i za grzechy całego świata. (3) A z tego wiemy, że go znamy, jeśli przykazania jego zachowujemy. (4) Kto mówi: Znam go, a przykazań jego nie zachowuje, kłamcą jest i prawdy w nim nie ma. (5) Lecz kto zachowuje Słowo jego, w tym prawdziwie dopełniła się miłość Boża. Po tym poznajemy, że w nim jesteśmy. (6) Kto mówi, że w nim mieszka, powinien sam tak postępować, jak On postępował.” (1 Jana 2:1-6).
Nie ma najmniejszych wątpliwości, że w powyższym wersecie chodzi o przykazania Jehoszua, które przekazał nam od Boga, a nie, jak to niektórzy przekręcają o przykazania „dekalogu”.
„Każdy, kto wierzy, iż Jezus jest Chrystusem, z Boga się narodził, a każdy, kto miłuje tego, który go zrodził, miłuje też tego, który się z niego narodził. (2) Po tym poznajemy, iż dzieci Boże miłujemy, jeżeli Boga miłujemy i przykazania jego spełniamy. (3) Na tym bowiem polega miłość ku Bogu, że się przestrzega przykazań jego, a przykazania jego nie są uciążliwe. (4) Bo wszystko, co się narodziło z Boga, zwycięża świat, a zwycięstwo, które zwyciężyło świat, to wiara nasza. (5) A któż może zwyciężyć świat, jeżeli nie ten, który wierzy, że Jezus jest Synem Bożym?” (1 Jana 5:1-5).
Przykazania Jego nie są uciążliwe, gdyż nie chodzi o przykazania i przepisy z kart Starego Testamentu, których było 613 i które zdecydowanie były uciążliwe, tak że nikt nie był w stanie im wszystkim sprostać, o tym też wspominał apostoł Piotr, który wskazywał, że zarówno Żydów, jak i pogan Bóg „oczyścił przez wiarę ich serca. (10) Przeto teraz, dlaczego wyzywacie Boga, wkładając na kark uczniów jarzmo, którego ani ojcowie nasi, ani my nie mogliśmy unieść? (11) Wierzymy przecież, że zbawieni będziemy przez łaskę Pana Jezusa, tak samo jak i oni.” (Dzieje 15:7-11).
Natomiast wszystkie moralne prawa zarówno z „dekalogu”, jak i reszty Prawa Mojżeszowego nigdy nie utraciły ważności - zostały przeniesione i umieszczone w Nowym Prawie Chrystusa, które streszcza się w miłości do Jedynego Boga i bliźnich.
„Na tych dwóch przykazaniach opiera się cały zakon i prorocy.” (Mateusza 22:40).
Ludzie są ślepi i głusi - chcą trzymać się zakonu Mojżeszowego, a dokładniej tylko 10 przykazań – samowolnie wybierają sobie, których przykazań będą strzegli, a których nie.
Z 613 przykazań wybierają sobie te, które W ICH MNIEMANIU są najważniejsze – na przykład 10 z kamiennych tablic, chociaż były one zaledwie częścią całości – częścią daną na kamiennych tablicach i umieszczone w Skrzyni Przymierza wyłącznie, jako dowód - świadectwo zawarcia Przymierza:
„A gdy dokończył rozmowy z Mojżeszem na górze Synaj, dał mu dwie tablice Świadectwa, tablice kamienne, zapisane palcem Bożym”. (2 Mojżesza 31:18).
„A wziąwszy Świadectwo włożył je do Skrzyni, założył drążki u Skrzyni, a z wierzchu umieścił na Skrzyni wieko.” (2 Mojżesza 40:20).
W skrzyni znajdowało się również złote naczynie z manną (2 Mojżesza 16:33-34) oraz laska Aarona (Hebrajczyków 9:3-4).
Wszystkie te przedmioty miały być świadectwem dla przyszłych pokoleń, dlatego też Arka Przymierza jest nazywana również Skrzynią Świadectwa.
Natomiast zakon - wszystkie przykazania zostały zapisane w Księdze Zakonu [Księdze Prawa]:
„Wtedy Mojżesz spisał wszystkie słowa Pana, a wstawszy wcześnie rano, zbudował ołtarz u stóp góry i postawił dwanaście pomników dla dwunastu plemion izraelskich. Polecił też młodzieńcom z synów izraelskich złożyć ofiarę całopalenia, a ci zarżnęli cielce na rzeźną ofiarę pojednania dla Pana. Potem wziął Mojżesz połowę krwi i wlał do czaszy, a drugą połowę krwi wylał na ołtarz. Następnie wziął Księgę Przymierza i głośno przeczytał ludowi, ten zaś rzekł: Wszystko, co powiedział Pan, uczynimy i będziemy posłuszni” (2 Mojżesza 24:4-7).
„Weźcie księgę tego zakonu i połóżcie ją z boku Skrzyni Przymierza Pana, Boga waszego, i niech będzie tam świadkiem przeciwko tobie (...)” (5 Mojżesza 31:26).
Wystarczy przeczytać 27 rozdział, księgi Kapłańskiej, aby zobaczyć, co między innymi zawierał zakon Mojżesza.
Tablice z dziesięcioma słowami były jedynie dowodem – świadectwem zawarcia przymierza – nie były same w sobie ponad prawem, czy ważniejszym prawem, była częścią większej całości – Księgi Prawa, która była zestawem praw - przykazań w liczbie 613.
Dlaczego osoby kładące nacisk na zachowywanie Prawa Mojżeszowego nie stosują się na przykład do nakazu:
„Nie będziesz się ubierał w mieszaną tkaninę z wełny i z lnu.” (5 Mojżesza 22:11)?
„A jeżeli kto popełni grzech, przekraczając bezwiednie którekolwiek z przykazań Pańskich, których przekroczyć nie wolno, i ściągnie na siebie winę, i podlega karze za grzech,” (3 Mojżesza 5:17).
Żal mi ludzi, którzy nie chcą słuchać i podporządkowują się innym ludziom zamiast Panu, gdyż oni wciąż podlegają karze, bo chociaż wielu z nich mówi o wierze i łasce, to nie przeszkadza im również głosić, że Prawo Mojżeszowe lub tylko część tego Prawa (10 przykazań) nadal nas obowiązuje.
„Ktokolwiek bowiem zachowa cały zakon, a uchybi w jednym, stanie się winnym wszystkiego.” (Jakuba 2:10).
„A oświadczam raz jeszcze każdemu człowiekowi, który daje się obrzezać, że powinien cały zakon wypełnić. (4) Odłączyliście się od Chrystusa wy, którzy w zakonie (np. 10 przykazaniach) szukacie usprawiedliwienia; wypadliście z łaski.” (Galacjan 5:3-4).
Takie osoby głoszą wbrew Prawdzie, że fundamentem przykazań jest 10 przykazań z góry Synaj.
Próbują gwałtem dostać się do Boga. Inną Drogą…
„Do czasów Jana był zakon i prorocy, od tego czasu jest zwiastowane Królestwo Boże i każdy się do niego gwałtem wdziera.” (Łukasza 16:16).
Ojciec wywiesił wielką kartkę na bramie do Jego Królestwa, gdzie napisał, że poprzez słuchanie, wiarę i naśladowanie Jego Syna we wszystkim, będziemy mogli stanąć przed Nim, jako święci i nienaganni i wypróbowani, kiedy powróci.
Niestety nieposłuszeństwo to straszna plaga, miliardy ludzi nie czytają tej kartki na drzwiach lub nie chcą się zastosować do jej instrukcji. Nie uczą się na błędach innych:
„Posłuszeństwo lepsze jest niż ofiara, a uważne słuchanie lepsze niż tłuszcz barani. (23) Gdyż nieposłuszeństwo jest takim samym grzechem, jak czary, a krnąbrność, jak bałwochwalstwo i oddawanie czci obrazom. Ponieważ wzgardziłeś rozkazem Pana, więc i On wzgardził tobą” (1 Samuela 15:22-23).
„I gdybyście byli zrozumieli, co to jest: Miłosierdzia chcę, a nie ofiary, nie potępialibyście niewinnych.” (Mateusza 12:7).
Bóg poddał Swojego Syna zakonowi nie po to, aby w ten sposób zakon wywyższyć, lecz aby wykupić tych, którzy zostali „poddani w niewolę” zakonu.
„A mówię: Dopóki dziedzic jest dziecięciem, niczym się nie różni od niewolnika, chociaż jest panem wszystkiego, (2) ale jest pod nadzorem opiekunów i rządców aż do czasu wyznaczonego przez ojca. (3) Podobnie i my, gdy byliśmy dziećmi, byliśmy poddani w niewolę żywiołów tego świata; (4) lecz gdy nadeszło wypełnienie czasu, zesłał Bóg Syna swego, który się narodził z niewiasty i podlegał zakonowi, (5) aby wykupił tych, którzy byli pod zakonem, abyśmy usynowienia dostąpili. (6) A ponieważ jesteście synami, przeto Bóg zesłał Ducha Syna swego do serc waszych, wołającego: Abba, Ojcze! (7) Tak więc już nie jesteś niewolnikiem, lecz synem, a jeśli synem, to i dziedzicem przez Boga.” (Galacjan 4:1-7).
Zostaliśmy uwolnieni, za cenę bardzo wysokiego okupu, aby w ten sposób uzyskać pozycję wolnych synów. Dlatego pamiętajmy, że:
„Chrystus wyzwolił nas, abyśmy w tej wolności żyli. Stójcie więc niezachwianie i nie poddawajcie się znowu pod jarzmo niewoli. (8) Namawianie takie nie pochodzi od tego, który was powołuje. (9) Trochę kwasu całe ciasto zakwasza. (13) Bo wy do wolności powołani zostaliście, bracia; tylko pod pozorem tej wolności nie pobłażajcie ciału, ale służcie jedni drugim w miłości. (14) Albowiem cały zakon streszcza się w tym jednym słowie, mianowicie w tym: Będziesz miłował bliźniego swego, jak siebie samego. (18) A jeśli Duch was prowadzi, nie jesteście pod zakonem.” (Galacjan 5:1,8,9,13,14,18).
Bracia i siostry – nie pozwalajcie wkładać na siebie ludzkich łańcuchów – jeżeli jesteście synami, to jesteście wolni, wszystko jest wasze, wszystko możecie – strzeżcie tego skarbu i wystrzegajcie się kwasu obłudnych ludzi, chcących was podbić w niewolę.
„Przeto, bracia, nie jesteśmy dziećmi niewolnicy, lecz wolnej!” (Galacjan 4:31).
To nasz stosunek do słów i nauki Chrystusa, którą przekazał nam od Boga, będzie podstawą do naszego osądu, a nie zachowywanie przykazań przekazanych przez Mojżesza, przez którego Bóg zawarł przymierze z narodem Izraela, a nie z nami:
„Kto mną gardzi i nie przyjmuje słów moich, ma swego sędziego: Słowo, które głosiłem, sądzić go będzie w dniu ostatecznym; (49) bo ja nie z siebie samego mówiłem, ale Ojciec, który mnie posłał, On mi rozkazał, co mam powiedzieć i co mam mówić.” (Jana 12:48-49).
„Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, kto słucha słowa mego i wierzy temu, który mnie posłał, ma żywot wieczny i nie stanie przed sądem, lecz przeszedł ze śmierci do żywota” (Jana 5:24).
Syn Boży powiedział: „Pójdź za mną!” (Łukasza 9:59).
Co znaczy pójść za Chrystusem?
Znaczy być Mu posłusznym:
„Dlaczego mówicie do mnie: Panie, Panie, a nie czynicie tego, co mówię?” (Łukasza 6:46).
Znaczy postępować, tak jak On:
„Lecz kto zachowuje Słowo jego, w tym prawdziwie dopełniła się miłość Boża. Po tym poznajemy, że w nim jesteśmy. (6) Kto mówi, że w nim mieszka, powinien sam tak postępować, jak On postępował.” (1 Jana 2:5).
Znaczy myśleć, tak jak On:
„Ale my jesteśmy myśli Chrystusowej.” (1 Koryntian 2:16).
Znaczy wierzyć, tak jak On:
„Tu się okaże wytrwanie świętych, którzy przestrzegają przykazań Bożych i wiary Jezusa.” (Objawienie 14:12).
Wytrwać w Jego nauce, przykazaniach - w Słowie, które, tak naprawdę jest Słowem Ojca:
„Jeżeli wytrwacie w słowie moim, prawdziwie uczniami moimi będziecie (32) i poznacie prawdę, a prawda was wyswobodzi.” (Jana 8:32, por. Jana 14:15, 15:7-10).
Znaczy wytrwać, tak jak On we wszelkich próbach wiary:
„Na to bowiem powołani jesteście, gdyż i Chrystus cierpiał za was, zostawiając wam przykład, abyście wstępowali w jego ślady” (1 Piotra 2:21).
Do końca:
„I będziecie w nienawiści u wszystkich dla imienia mego, ale kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony.” (Mateusza 10:22).
Znaczy cały czas mierzyć swoją wiarę i postępowanie jedynym miernikiem - Słowem Bożym – sprawdzając siebie samego - przyrównując do naszego jedynego Nauczyciela:
„Poddawajcie samych siebie próbie, czy trwacie w wierze, doświadczajcie siebie; czy nie wiecie o sobie, że Jezus Chrystus jest w was? Chyba żeście próby nie przeszli.” (2 Koryntian 13:5).
Prosić Pana – Syna Bożego o pomoc, wsparcie, a przede wszystkim Boga Ojca w Jego imieniu:
„Wszakże każdy, kto będzie wzywał imienia Pańskiego, zbawiony będzie.” (Dzieje 2:21).
Żal mi osób, które głoszą, że fundament ich wiary to 10 przykazań, gdyż nie słyszą, jak Bóg wyraźnie powiedział, że „fundamentu innego nikt nie może założyć oprócz tego, który jest założony, a którym jest Jezus Chrystus” (1 Koryntian 3:11).
Fundament - życie, nauka, słowa – wiara i przykazania, które nam dał Syn Boży od Ojca, ustanawiając z nami NOWE PRZYMIERZE…
„Takie zaś jest przymierze, które zawrę z domem Izraela po upływie owych dni, mówi Pan: Prawa moje włożę w ich umysły i na sercach ich wypiszę je, i będę im Bogiem, a oni będą mi ludem. (13) Gdy mówi: Nowe, to uznał pierwsze za przedawnione; a to, co się przedawnia i starzeje, bliskie jest zaniku. (Hebrajczyków 8:10, 13).
„Skoro bowiem zmienia się kapłaństwo, musi też nastąpić zmiana zakonu.(18) A przeto poprzednie przykazanie zostaje usunięte z powodu jego słabości i nieużyteczności, (19) gdyż zakon nie przywiódł niczego do doskonałości, z drugiej zaś strony wzbudzona zostaje lepsza nadzieja, przez którą zbliżamy się do Boga.” (Hebrajczyków 7:12, 18-19).
„Tak więc zakon był naszym przewodnikiem do Chrystusa, abyśmy z wiary zostali usprawiedliwieni. (25) A gdy przyszła wiara, już nie jesteśmy pod opieką przewodnika.” (Galacjan 3:24-25).
Musimy pamiętać o tym, że przestrzeganie przykazań (Jehoszua i apostołów) jest naturalnym efektem naszej nowej natury w Chrystusie – naszego codziennego świętego życia – dążenia do uświęcenia, odnawiania się w sile pobudzającej umysł (Efezjan 4:3-4), a nie środkiem dzięki któremu będziemy usprawiedliwieni.
Jedynie potwierdzamy czynami naszą WIARĘ, udowadniając samym sobie, że nasza wiara nie jest martwa (Jakuba 2:26), że nie jesteśmy jedynie słuchaczami oszukującymi samych siebie (Jakuba 1:22).
Jedynie Chrystus był sprawiedliwy przed Bogiem, a Jego sprawiedliwością (Jeremiasza 23:6) zostaliśmy obdarzeni my – którzy WIERZYMY, „gdyż wszyscy zgrzeszyli i brak im chwały Bożej, (24) i są usprawiedliwieni darmo, z łaski jego, przez odkupienie w Chrystusie Jezusie (27) Gdzież więc chluba twoja? Wykluczona! Przez jaki zakon? Uczynków? Bynajmniej, lecz przez zakon wiary”. (Rzymian 3:23,27).
„Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar; (9) nie z uczynków, aby się kto nie chlubił.” (Efezjan 2:8).
„Wiedząc wszakże, że człowiek zostaje usprawiedliwiony nie z uczynków zakonu, a tylko przez wiarę Chrystusa Jezusa, i myśmy w Chrystusa Jezusa uwierzyli, abyśmy zostali usprawiedliwieni z wiary Chrystusa, a nie z uczynków zakonu, ponieważ z uczynków zakonu nie będzie usprawiedliwiony żaden człowiek.” (Galacjan 2:16).
„Nie odrzucam łaski Bożej; bo jeśli przez zakon jest sprawiedliwość, tedy Chrystus daremnie umarł.” (Galacjan 2:21).
Paweł Krause
|
|
Komentarze |
|---|
dnia lipca 30 2011 10:03:32
Bardzo dobry tekst.
Piszesz, że żal ci tych osób, którzy głoszą, że fundamentem wiary jest 10 przykazań.
Jezus również twierdził, że przestrzeganie przykazań jest najważniejszym czynem. Problem polega na źle zrozumianych przykazaniach. My obecnie również nie rozumiemy jak ówcześni Żydzi interpretowali przykazania. Jezus wiedział i mówił do nich w prosty zrozumiały dla nich sposób. Nacisk położono na praktyki i ceremonie, a nie na duchowe zrozumienie dekalogu i tu właśnie Jezus im wyjaśnia. Podałeś przykład cudzołustwa. Jezus rozszeżył go że myśl o cudzołustwie (czyli zamierzenie popełnienia przestępstwa) jest już przestępstwem. Ale to dalej jest rozszeżenie przykazania dekalogu o którym Bóg powiedział, że jest wieczne. Chyba nie podważysz słów samego Boga tymbardziej, że Jezus stwierdził, że nie wprowadza nowej nauki, a tylko to co jest od Boga. Podobnie z przykazaniem nie zabijaj - Jezus otwiera je i stwierdza, że gniew już jest tą początkową fazą przestąpienia od dawna znanego przykazania i wiecznego i niezmiennego lecz żle pojmowanego. Jan w Objawieniu stwierdz, że skrzynia czaka na nam by nas sądzić. Oczywiście jest to przenośnia. Przecież nie skrzynia nas osadzi, ale to co wniej jest będzie świadczyc przeciw nam - przykazania. Więc nie można twierdzić, że one już nie sa ważne a raczej trzeba mówić, że dopiero w Chrystusie zrozumieliśmy czym one tak naprawdę są. Są istotne, są niezmienne i wieczne, a co najwazniejsze (i tu pomyliłeś się) spisane nie przez Mojżesza lecz SAMEGO BOGA - jego palcem. To właśnie daje wyższość dekalogu nad 613 przykazaniami spisanymi przez Mojżesza. Jezus w jednym miejscu je podważa. Jest to wtedy gdy rozmawia z Żydami o odprawieniu żony. Stwierdza: To Mojżesz wam pozwolił ze wzgledu na zatwardziałość serc waszych, aly wczesniej tak nie było. Pokreślam - wcześniej. Znaczy, że Mojżesz poszedł na ustępstwo dla Żydów |
dnia lipca 30 2011 10:08:58
Więc zakon Chrystusowy to nic innego jak odejście od niepotrzebnych ceremonii ustanowionych przez człowieka, i poprawnie zrozumiane i przestrzegane, rozszerzone o duchowy wymiar stare jak świat, wieczne przykazania Boga spisane Jego Palcem. |
dnia lipca 30 2011 20:52:04
Witaj Andrzeju.
Każdy z nas musi uświadomić sobie, czy nasz stosunek i przestrzeganie 10 przykazań będzie naszą podstawą do osądu, czy też przykazania, słowa, które dał nam Syn Boży (Jana 12:48-49, 5:24). Każdy musi podjąć decyzjęr30;
'Abyście pamiętali na słowa, jakie poprzednio wypowiedzieli święci prorocy, i na przykazanie Pana i Zbawiciela, podane przez apostołów waszych' (2 Piotra 3:2).
'Kto ma przykazania moje i przestrzega ich, ten mnie miłuje; a kto mnie miłuje, tego też będzie miłował Ojciec i Ja miłować go będę, i objawię mu samego siebie.' (Jana 14:21).
Czy w 10 przykazaniach znajduje się najważniejsze przykazanie Boga, od którego zależy nasze życie?
'A to jest przykazanie jego, abyśmy wierzyli w imię Syna jego, Jezusa Chrystusa' (1 Jana 3:23).
'A to jest żywot wieczny, aby poznali ciebie, jedynego prawdziwego Boga i Jezusa Chrystusa, którego posłałeś.' (Jana 17:3).
'Rzekli więc do niego: Cóż mamy czynić, aby wykonywać dzieła Boże? Odpowiedział Jezus i rzekł im: (29) To jest dzieło Boże: wierzyć w tego, którego On posłał.' (Jana 6:28-29).
Dobrze będzie także Andrzeju, jeżeli zachowasz jedno i drugie r11; ale ze świadomością co naprawdę daje życie i bez osądzania osób nie zachowujących szabatur30;
'Dlatego każdy uczony w Piśmie, który stał się uczniem Królestwa Niebios, podobny jest do gospodarza, który dobywa ze swego skarbca nowe i stare rzeczy.' (Mateusza 13:52).
Co do kamiennych tablic, to nie powinno odczytywać się dosłownie słów 'palcem Bożym', gdyż 'palec Boży', to nic innego, jak Jego duchowa moc:
'Jeżeli natomiast Ja palcem Bożym wypędzam demony, zaiste przyszło już do was Królestwo Boże.' (Łukasza 11:20).
Tym samym 'palcem' r11; czyli mocą Jego ducha r11; Bóg zapisał całe Pismo Święte, a nie tylko '10 słów':
'Badajcie Pismo Pana i czytajcie: Żadnej z tych rzeczy nie brak, żadna z nich nie pozostaje bez drugiej, gdyż usta Pana to nakazały i jego Duch je zgromadził.' (Izajasza 34:16).
Bóg nie zrobił tego OSOBIŚCIE, ani w przypadku kamiennych tablic, ani reszy Pisma. Czynił to poprzez pośredników - głównie ludzi napełnionych Jego duchem.
Oczywiście '10 słów Mojżesz także nie otrzymał bezpośrednio od Boga, lecz anielskiego pośrednika.
'On ci to w czasie zgromadzenia na pustyni pośredniczył między aniołem, który do niego mówił na górze Synaj, a ojcami naszymi, on też otrzymał słowa żywota, aby je nam przekazać.' (Dzieje 7:38).
'Wy, którzy otrzymaliście zakon, jak wam go dali aniołowie' (Dzieje 7:53).
P.s.
Ceremonie nie były ani nie potrzebne, ani ustanowione przez człowieka Andrzejur30;
rPrzemówił Pan do Mojżesza tymi słowy: (2) Mów do synów izraelskich i powiedz im tak: Te są uroczystości świąteczne Pana, w które będziecie zwoływać święte zgromadzenia. Te są moje święta:r30;r1; (3 Mojżesza 23:1-2).
rTe są ustawy, wyroki i prawa, które Pan ustanowił między sobą a między synami izraelskimi na górze Synaj za pośrednictwem Mojżesza.r1; (3 Mojżesza 26:46).
rBo myśli moje, to nie myśli wasze, a drogi wasze, to nie drogi moje - mówi Pan, (9) lecz jak niebiosa są wyższe niż ziemia, tak moje drogi są wyższe niż drogi wasze i myśli moje niż myśli wasze.r1; (Izajasza 55:8).
Pozdrawiam Andrzeju i życzę pokoju Bożego.
Paweł |
dnia wrzenia 27 2011 22:38:24
Rozjaśniłeś mi tym artykułem wiele wątpliwości które się we mnie wzajemnie kłóciły. Nie umiałam zająć właściwego stanowiska.
Dziękuję, niech Bóg Cię błogosławi i używa w swym Dziele. Masz wyjątkową lekkość i umiejętność wyjaśnienia spraw które są ważne a z którymi często mamy kłopoty we właściwym zrozumieniu. |
dnia wrzenia 28 2011 08:35:04
Dziękuje bardzo za Twoje budujące słowa Jolu. Raduję się widząc, że przyczyniło się to do Twojego zbudowania.
Cała wdzięczność należy się naszemu Bogu i naszemu Panu, którzy obdarzają łaską. Ja sam jestem maluczki i za wszystko dziękuje Bogu w imieniu Jego Syna.
'A taką ufność mamy przez Chrystusa ku Bogu, (5) nie jakobyśmy byli zdolni pomyśleć coś sami z siebie i tylko z siebie, lecz zdolność nasza jest z Boga, (6) który też uzdolnił nas, abyśmy byli sługami nowego przymierza, nie litery, lecz ducha, bo litera zabija, duch zaś ożywia' (2 Koryntian 3:4-6).
Paweł |
dnia kwietnia 20 2013 02:14:31
w jaki sposób mogę dodać komentarz? próbowałam parokrotnie, ale nie wyświetla się po odświeżeniu strony. |
dnia kwietnia 22 2013 13:17:30
Witam,
Widzę, że się udało. . .
Powinno działać bez problemu, po zalogowaniu się, a następnie poprostu kliknięciu przycisku: ''Dodaj komentarz''.
Paweł |
dnia grudnia 21 2013 08:17:57
Słowa Jezusa w którego podobno wierzysz i Go nasladujesz; rzekł Jezus; Jesli nie bedziecie poscic na świecie,nie znajdziecie sie przed Królestwem.Jesli nie uczynicie szabatu szabatem,nie zobaczycie Ojca. Z ewangeli według Sw Tomasza. Fragment ten nakazuje pełne przestrzeganie dekalogu. Zrozum bracie ze dekalog cie obowiązuje, biegle posługujesz sie pismem świętym na potwierdzenie swoich nauk, ale mylisz sie i w błąd wprowadzasz wielu ludzi. Lubie cie ale sie mylisz a ja nie mam zamiaru cytowac całej bibli na potwierdzenie tego co pisze. I prośba na koniec nie czepiaj sie Sw Tomasza, wszak on też był apostołem i uczniem Chrystusa,tak samo jak Mateusz,Jan,Marek i Łukasz. Kto kocha Boga ten nie łamie Jego wiecznych przykazań ( czytaj dekalog ). A jesli cie dekalog rzekomo już nie dotyczy, to co cie dotyczy? Sama wiara w Jezusa cie nie zbawi. rezygnuje z wchodzenia na tą strone,także nie cytuj fragmentów pisma na potwierdzenie tego ze dekalog cie nie obowiązuje bo nie przeczytam tego. Obudz sie bracie,módl sie do Boga o światło i nie bądz uparty,nie wprowadzaj zamętu tymi artykułami. 10 przykazań obowiązuje cie do końca twojego życia. Otwórz raz jeszcze biblie i czytaj ze zrozumieniem. przykazania są nadal aktualne,pisze o tym św Jan i apostołowie, prorocy,itp... Pan Jezus nie zniósl przykazań,tylko pokazał jak je mamy wypełniac. Pokój z tobą |
dnia grudnia 21 2013 19:26:16
Panie Waldku,
Pomijając moje artykuły, które mówią wszystko na ten temat, mojej odpowiedzi, na pańskie ''wymysły'' wynikające z nieposłusznego i zniewolonego serca, udzieliłem także pod artykułem, pt.: ''sabat'':
http://www.jehoszua.dbv.pl/readarticle.php?article_id=10
Zakomunikował pan wówczas, iż nie zamierza już więcej zaglądać i odczytywać mojej ewentualnej odpowiedzi, prosząc abym nie odpisywał.
A następnie, w prosty sposób zamknął panu usta Krystian. . .
A teraz ponownie powraca pan ze swoimi baśniami, NIE MOGĄC ŚCIERPIEĆ prawdziwej wolności dzieci Bożych, chodzących w Prawdzie i strzegących przykazań Syna Bożego, a nie Mojżesza:
''Kto ma przykazania moje i przestrzega ich, ten mnie miłuje; a kto mnie miłuje, tego też będzie miłował Ojciec i Ja miłować go będę, i objawię mu samego siebie'' (Jana 14:21).
Zaś słuchając przykazań Mojżesza zamiast Syna Bożego, w momencie kiedy funkcjonuje Nowe Przymierze, nadal byłbym cudzołożnikiem, jak i mordercą.
"Skoro bowiem zmienia się kapłaństwo, musi też nastąpić zmiana zakonu (18) A przeto poprzednie przykazanie zostaje usunięte z powodu jego słabości i nieużyteczności, (19) gdyż zakon nie przywiódł niczego do doskonałości, z drugiej zaś strony wzbudzona zostaje lepsza nadzieja, przez którą zbliżamy się do Boga" (Hebrajczyków 7:12, 18-19).
Prosiłem już wówczas pod artykułem ''sabat'', cytuję:
''Ufam jedynie, iż po raz enty nie będę musiał powtarzać się, tłumaczyć i wskazywać w Piśmie, rzeczy oczywistych, lecz pozostawi mnie pan w spokoju i pójdzie swoją drogą, dobierając sobie rbraci i siostryr1; wedle wyglądu ich ciała (kto ma tatuaż, wedle pana nie jest godny), czy też zachowywania norm dźwigania w sobotę, zamiast wyznawanej przez nich prawdy Słowa, jak i zrodzonych przez nią uczynków.''
Teraz ponownie próbuje pan kąsać, aby zwieść, czyniąc to zgodnie ze stanem swego serca na bardzo niskim poziomie, tak iż nawet powołuje się pan na gnostyckie pisma powstałe dopiero sto i więcej lat po Ewangeliach.
Nazywa się je pseudoepigrafami, gdyż ich autorzy przybrali imiona apostołów, aby łatwiej dotrzeć ze swoim gnostyckim przesłaniem do chrześcijan, którzy nie akceptowali jako natchnione pism, które nie wyszły spod ręki apostołów, żyjących w I wieku.
Pan zaś bezczelnie kłamie, twierdząc, iż to sam apostoł Tomasz napisał te bajdury zaprzeczające pozostałym natchnionym Pismom.
Nie wdając się w szczegóły, w owej księdze Tomasza, znajdujemy między innymi teksty promujące panteizm:
''Rozłup drewno; Ja tam jestem. Podnieś kamień, a znajdziesz mnie tam''.
Jak zje nas lew, to staniemy się zwierzęciem (jakieś gnostycko hinduskie przemiany zapewne nieśmiertelnych dusz).
''Szczęśliwy lew, którego zje człowiek. I lew stanie się człowiekiem. Przeklęty człowiek, którego zje lew. I człowiek stanie się lwem''.
Jej autor wkłada w usta Jehoszua także gnostyckie, anty - kobiece słowa:
''Zaprawdę poprowadzę ją i uczynię mężczyzną, aby i ona mogła stać się żywym duchem, podobnie jak wy mężowie. Albowiem każda kobieta, która czyni siebie mężczyzną wejdzie to królestwa niebiańskiego''.
Ewangelia wg Tomasza kończy się słowami:
''Niech Maria odejdzie od nas, bo kobiety nie są godne życia''.
Zapewne jest pan dumny z bycia mężczyzną i to uwaga - bez tatuażu. . .
Treści i nauki nowotestamentowych apokryfów, podobnie jak treść starotestamentowych pseudo ksiąg - są wewnętrznie sprzeczne i wielokrotnie zaprzeczają księgom kanonicznym. Obfitują w nieścisłości i rażące błędy historyczne oraz geograficzne.
Wielu autorów tych ksiąg bezczelnie i nieuczciwie przedstawia swe utwory jako dzieła wcześniejszych, natchnionych pisarzy.
Skoro lubi pan karmić się plugastwem, poszukując podpory pod swoje baśnie, to proszę bardzo, lecz ponownie proszę, aby nie przynosił pan tego tutaj i nie namawiał innych do karmienia się wymiocinami.
Proszę, aby okazał się pan chociaż trochę słowny i jak pan teraz rzekł, obiecując, że więcej nie będzie tutaj zaglądał, dotrzymał wypowiedzianego słowa, chyba że także pańskie słowo nic nie znaczy, a ''tak'' znaczy u pana ''nie''.
Proszę zabrać ze sobą swoje baśnie, gdyż ja polegam wyłącznie na natchnionym, wewnętrznie doskonale spójnym Słowie Bożym (66 ksiąg), gdyż wiem, że ''Świadectwo to jest prawdziwe, dla tej też przyczyny karć ich surowo, ażeby ozdrowieli w wierze (14) i nie słuchali żydowskich baśni i nakazów ludzi, którzy się odwracają od prawdy. (15) Dla czystych wszystko jest czyste, a dla pokalanych i niewierzących nic nie jest czyste, ale pokalane są zarówno ich umysł, jak i sumienie. (16) Utrzymują, że znają Boga, ale uczynkami swymi zapierają się go, bo to ludzie obrzydliwi i nieposłuszni, i do żadnego dobrego uczynku nieskłonni'' (Tytusa 1:13-16).
''Gdy tego będziesz braci nauczał, będziesz dobrym sługą Chrystusa Jezusa, wykarmionym na słowach wiary i dobrej nauki, za którą poszedłeś. (7) A pospolitych i babskich baśni unikaj, ćwicz się natomiast w pobożności'' (1 Tymoteusza 4:6-7).
Paweł |
dnia grudnia 25 2013 12:42:54
Panie Waldku
Paweł już wszystko napisał, ja chciałbym tylko dodać że pseudo-ewangelie na które się pan powołuje radziłbym zostawić w spokoju. Niech pan wybaczy ale cytując te księgi skompromitował się pan całkowicie.
Nawet historycy zajmujący się tematem tak zwanych nieznanych lat życia Jezusa, czyli pomiędzy 12-30 rokiem Jego życia, twierdzą że te "ewangelie" nie mają kompletnie żadnej wartości historycznej. Ponadto Jezus przedstawiony na kartach tak zwanych ewangelii dzieciństwa, to jak gdzieś słyszałem cytuję: "Chłopiec którego lepiej nie spotykać na swojej drodze"
Owe księgi są zwykłymi baśniami ludzkimi wymyślonymi ponad 200 lat po Chrystusie. Już w tamtych czasach jadem szatańskich kłamstw było przesiąkniętych wielu "chrześcijan" podobnie jak dzisiaj np: trójca, Jezus=Michał Archanioł i inne.
Dla mnie niezwykłe jest to że Bóg zachowuje swoje słowo i strzeże go, że pokazał na przykład Pawłowi autorowi tej strony czy też mnie , co jest czarne a co białe.
Bez Jego pomocy i Jego Syna nie mielibyśmy szans, bo wszystko poza Synem Boga jest śmieciem i kłamstwem. Prawdę można porównać do przysłowiowej igły w stoku siana.
Pozdrawiam Krystian. |
|
|
Dodaj komentarz |
|---|
| Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
|
|
|
Logowanie |
|---|
Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
|
|
|
