|
|
Rozdział 18
„Potem widziałem innego anioła zstępującego z nieba, który miał wielkie pełnomocnictwo, i rozjaśniła się ziemia od jego blasku. (2) I zawołał donośnym głosem: Upadł, upadł Wielki Babilon i stał się siedliskiem demonów i schronieniem wszelkiego ducha nieczystego i schronieniem wszelkiego ptactwa nieczystego i wstrętnego. (3) Gdyż wszystkie narody piły wino szaleńczej rozpusty jego i królowie ziemi uprawiali z nim wszeteczeństwo, a kupcy ziemi wzbogacili się na wielkim jego przepychu. (4) I usłyszałem inny głos z nieba mówiący: Wyjdźcie z niego, ludu mój, abyście nie byli uczestnikami jego grzechów i aby was nie dotknęły plagi na niego spadające, (5) gdyż aż do nieba dosięgły grzechy jego i wspomniał Bóg na jego nieprawości. (6) Odpłaćcie mu, jak i on odpłacił, i w dwójnasób oddajcie według uczynków jego; do kielicha, w którym napój mieszał, nalejcie mu podwójną miarę. (7) Ile sam siebie uwielbiał i rozkoszy zażywał, tyle udręki i boleści mu zadajcie; gdyż mówi w sercu swoim: Siedzę jak królowa, wdową nie jestem, a żałoby nie zaznam. (8) Dlatego w jednym dniu przyjdą jego plagi, śmierć i boleść, i głód, i spłonie w ogniu; bo mocny jest Pan, Bóg, który go osądził. (9) I zapłaczą nad nim, i smucić się będą królowie ziemi, którzy z nim wszeteczeństwo uprawiali i rozkoszy zażywali, gdy ujrzą dym jego pożaru. (10) Z dala stać będą ze strachu przed jego męką, mówiąc: Biada, biada tobie, miasto wielkie, Babilonie, miasto potężne, gdyż w jednej godzinie nastał twój sąd. (11) I kupcy ziemi płakać będą i smucić się nad nim, bo już nikt nie kupuje od nich towaru, (12) towaru ze złota i srebra, i drogich kamieni, i pereł, i bisioru, i purpury, i jedwabiu, i szkarłatu, i żadnego drzewa tujowego, i żadnego przedmiotu z kości słoniowej, i żadnego sprzętu z najkosztowniejszego drzewa, i z miedzi, i z żelaza, i marmuru, (13) i cynamonu, i korzeni, i wonności, i mirry, i kadzidła, i wina, i oliwy, i najprzedniejszej mąki, i pszenicy, i bydła, i owiec, i koni, i wozów, i niewolników, i życia ludzkiego. (14) I owoce, których pożądała dusza twoja przepadły dla ciebie, i wszystko, co się lśni i błyszczy, zginęło dla ciebie, i nigdy już ich nie będzie. (15) Kupcy handlujący nimi, wzbogaciwszy się na nim, z dala stać będą ze strachu przed jego męką, płacząc i narzekając (16) tymi słowy: Biada, biada, miasto wielkie, przyodziane w bisior i w purpurę, i w szkarłat, przyozdobione w złoto i drogie kamienie, i perły; (17) w jednej godzinie zniweczone zostało tak wielkie bogactwo! I wszyscy sternicy, i wszyscy przewoźnicy, i żeglarze, i wszyscy, którzy prowadzą handel morski, przystanęli z dala, (18) i widząc dym pożaru jego, krzyczeli, mówiąc: Któreż miasto podobne jest do tego miasta wielkiego? (19) I sypali proch na głowy swoje, a płacząc i narzekając, krzyczeli: Biada, biada, miasto wielkie, na którego skarbach wzbogacili się wszyscy właściciele okrętów morskich! W jednej godzinie spustoszone zostało! (20) Rozraduj się nad nim, niebo i święci, i apostołowie, i prorocy, gdyż Bóg dokonał dla was sądu nad nim. (21) I podniósł jeden potężny anioł kamień, duży jak kamień młyński, i wrzucił go do morza, mówiąc: Tak jednym rzutem zostanie strącone wielkie miasto Babilon, i już go nie będzie. (22) I już nie rozbrzmi w tobie gra harfiarzy ani muzyków, ani flecistów, ani trębaczy, już też nie będzie u ciebie mistrza jakiegokolwiek rzemiosła, ani już nie usłyszy się u ciebie huku młyna; (23) i nie zabłyśnie już w tobie blask świecy, i nie usłyszy się w tobie głosu oblubieńca ani oblubienicy; gdyż kupcy twoi byli wielmożami ziemi, gdyż czarami twymi dały się zwieść wszystkie narody. (24) W nim też znaleziono krew proroków i świętych, i wszystkich, którzy zostali pomordowani na ziemi.” (Objawienie 18:1-24).
Ten rozdział podobnie, jak rozdział 17, to również dodatek do 16 rozdziału.
Szczegółowy widok sądu nad nierządnicą, jej upadku i wielkie rozczarowanie ludów.
Rewolucja francuska zapoczątkowała proces, którego finał, czyli wylanie siódmej czaszy gniewu Bożego - upadek papiestwa jest opisany w 18 rozdziale Księgi Objawienia.
Istotne elementy występujących w tym rozdziale, omówiłem w poprzednim siedemnastym rozdziale, dlatego dodam tylko krótki komentarz.
„Upadł, upadł Wielki Babilon” (18:2).
Jest to aluzja do końca 1260 lat teokracji papiestwa (1793/1798 rok), do wydarzeń, które się wówczas rozpoczęły (wylewanie siedmiu ostatecznych czasz gniewu Bożego).
Jest to również zapowiedź finału tychże wydarzeń (wylania wszystkich siedmiu czasz gniewu) wydarzeń przyszłych (pozostała już tylko siódma czasza), lecz wyrażona tonem oznajmującym, w czasie przeszłym, gdyż i tak każde słowo Boga urzeczywistnia się z niesamowitą precyzją „tak jest z moim słowem, które wychodzi z moich ust: Nie wraca do mnie puste, lecz wykonuje moją wolę i spełnia pomyślnie to, z czym je wysłałem.” (Izajasza 55:11).
W Starym Testamencie prorok Izajasz również dopiero ZAPOWIADAŁ upadek starożytnego Babilonu, a użył czasu przeszłego – dokonanego:
„I oto tu nadchodzi oddział jeźdźców, zaprzęgi konne. I odezwał się głos: Upadł, upadł Babilon i wszystkie posągi jego bogów potrzaskane na ziemi. (10) O, ludu ty mój, wymłócony i podeptany na klepisku! Co usłyszałem od Pana Zastępów, Boga izraelskiego, to wam zwiastowałem.” (Izajasza 21:9-10).
Poza tym literalne miasto Babilon pomimo swojego upadku w 539 roku przed Chrystusem, również istniało jeszcze przez pewien czas i dopiero po śmierci Aleksandra Wielkiego (323 rok) miasto zaczęło podupadać w wyniku licznych wojen, masowych wywózek ludności, tak, aby ostateczny upadek miasta dokonał się za czasów panowania Partów dopiero w III wieku.
„I zawołał donośnym głosem: Upadł, upadł Wielki Babilon i stał się siedliskiem demonów i schronieniem wszelkiego ducha nieczystego i schronieniem wszelkiego ptactwa nieczystego i wstrętnego.” (18:2).
Jest tu mowa o okultystycznych naukach i praktykach kościoła rzymskokatolickiego, które wymieniałem w rozdziale siedemnastym, między innymi takich jak nauka o czyśćcu, piekle, oddawaniu czci świętym, obrazom, posągom, modlitwy za/do zmarłych, Lourdes, Fatima, wizje - objawienia maryjne, stygmatycy, charyzmatycy, bluźnierczo-mordercze msze, celibat, pedofilia, homoseksualizm, itd.
Wszystko to jest formą okultyzmu i magii służącej demonom.
„Pozostali ludzie, którzy nie zginęli od tych plag, nie odwrócili się od uczynków rąk swoich, nie przestając oddawać czci demonom oraz bałwanom złotym i srebrnym, i spiżowym, i kamiennym, i drewnianym, które nie mogą ani widzieć, ani słyszeć, ani chodzić, (21) i nie odwrócili się od zabójstw swoich ani od swoich czarów, ani od wszeteczeństwa swego, ani od kradzieży swoich.” (Objawienie 9:20-21).
Jako ciekawostkę należy wspomnieć, że telewizja CBN w 2008 roku pokazała reportaż, w którym opublikowano ciekawe dane, mianowicie w mieście - Rzymie, działa około 800 różnych sekt - kultów typowo satanistycznych i podano, że cały czas szybko rośnie liczba wyznawców, która już wówczas wynosiła ponad 600 tysięcy…
Nie ma innego miasta z takim rekordem, czy to nie jest zastanawiające?
Przecież, gdyby kościół katolicki służył prawdziwemu Bogu, to demony by unikały kontaktu ze stolicą kościoła - Watykanem, tak jak uciekały przed Synem Bożym.
Tutaj natomiast prawdziwie sprawdza się powiedzenie: „Swój do swego ciągnie”.
Zwróćmy uwagę na samo znaczenie nazwy tego miejsca, czyli łacińskiego słowa Watykan, przyjętego w 1929 roku, które po łacinie znaczy: „Przepowiadający przyszłość” i pochodzi od etruskiego wyrażenia „vatica”, „vaticum”, które oznacza dosłownie: „miejsce, gdzie uprawia się wróżbiarstwo”.
Nie trzeba daleko szukać, nawet sami Watykańczycy to przyznają, na przykład Gabriele Armorth, który od 25 lat sprawuje funkcję naczelnego egzorcysty Watykanu mówi:
„Mają rację ci, którzy twierdzą, że dym szatana unosi się w świętych miejscach”.
Spójrzmy jeszcze na słowa tego katolickiego maga, którego cytuje brytyjski dziennik „TheTimes”:
„Skandale pedofilskie w Kościele Katolickim to dowód, że szatan grasuje w Watykanie”.
Efektem szatańskiej ingerencji jest według niego również walką o władzę, oraz „obecność kardynałów, którzy nie wierzą w Jezusa i biskupów, którzy mają związki z Demonem”.
Chociaż wielu szczerym katolikom może wydawać się to nieprawdopodobne, szokujące, a nawet bulwersujące, teza o apostazji papiestwa oraz duchu antychrysta, który przez całą historię papiestwa przejawiał się prawie we wszystkim, co biskupi Rzymu zamyślali, głosili i czynili, nie jest przesadzona ani o jotę.
Potwierdzają to, bowiem zarówno fakty historyczne, bo obnażają system papieski, jako system bezprawia, który przez wiele wieków był zdolny do największych zbrodni, jak i Biblia, którą kościół papieski od samego początku próbował zniszczyć, ukryć, zakazać i którą traktuje wybiórczo.
Prawda jest taka, że kościół rzymski tylko pozornie wydaje się nieświadomym ludziom - wierny Chrystusowi, a w gruncie rzeczy jest kościołem antychrysta, zbudowanym na śmiertelnym człowieku – samozwańczej opoce, sterowanej duchem antychrysta i jego przemijającym królestwie.
Takie są fakty.
Tych zaś nie da się ukryć, chociaż kościół rzymski robi wszystko, aby zatuszować błędy doktrynalne lub zminimalizować okrucieństwa inkwizycji i wielu innych zbrodni. „W nim też znaleziono krew proroków i świętych, i wszystkich, którzy zostali pomordowani na ziemi.” (Objawienie 18:24).
Stąd konieczność przypominania tego wszystkiego, o czym większość katolików ma albo mgliste pojęcie, albo nie wie wcale.
Krytyczne i demaskatorskie podejście do dominującego systemu religijnego (i nie tylko tego systemu), oparte na faktach historycznych oraz podstawach biblijnych, jest ze wszech miar konieczne, ponieważ fałszywi prorocy i apostołowie nie są jakimiś demonami z kopytami i rogami, ale sprytnie zakamuflowanymi „fałszywymi apostołami, pracownikami zdradliwymi, którzy tylko przybierają postać apostołów Chrystusowych” (2 Koryntian 11:13).
„Wyjdźcie z niego, ludu mój, abyście nie byli uczestnikami jego grzechów i aby was nie dotknęły plagi na niego spadające” (18:4).
To nawoływanie jest nadal aktualne, dlatego powyższy werset potwierdza, że pomimo trwającego procesu niszczenia (wylania pierwszych sześciu plag), który rozpoczął się Rewolucją Francuską (1798 rok), duchowy Babilon - papiestwo, nadal istnieje, podobnie jak istniało jeszcze pewien czas literalne miasto Babilon od momentu swojego upadku w 539 roku przed Chrystusem.
To wołanie powinien „usłyszeć” każdy szczery człowiek teraz żyjący, gdyż „nie możecie pić kielicha Pańskiego i kielicha demonów; nie możecie być uczestnikami stołu Pańskiego i stołu demonów.” (1 Koryntian 10:21).
Szczera osoba powinna usłyszeć ten głos zanim dopełni się wylanie ostatniej czaszy gniewu i przeminie ostatnie – „trzecie biada”, którym jest „siódma trąba” zawierająca „siedem ostatecznych czasz gniewu Bożego”.
Wówczas możemy spodziewać się powrotu naszego Pana, przed którym będziemy musieli zdać sprawę z naszej wiary i który ostatecznie całkowicie zniszczy Babilon, szatana i całe zło, a nas zabierze do naszego Ojca umiłowanego – do naszego prawdziwego domu…
Bezpośrednio po tym, gdy Najwyższy wezwał szczerych ludzi, by opuścili duchowy „Babilon” (w. 4-5), z nieba rozległ się głos:
„Odpłaćcie mu, jak i on odpłacił, i w dwójnasób oddajcie według uczynków jego; do kielicha, w którym napój mieszał, nalejcie mu podwójną miarę. (7) Ile sam siebie uwielbiał i rozkoszy zażywał, tyle udręki i boleści mu zadajcie; gdyż mówi w sercu swoim: Siedzę jak królowa, wdową nie jestem, a żałoby nie zaznam…(23) i nie zabłyśnie już w tobie blask świecy, i nie usłyszy się w tobie głosu oblubieńca ani oblubienicy; gdyż kupcy twoi byli wielmożami ziemi, gdyż czarami twymi dały się zwieść wszystkie narody. (24) W nim też znaleziono krew proroków i świętych, i wszystkich, którzy zostali pomordowani na ziemi” (18:6-7, 23-24).
Czego dotyczą te słowa?
Czyżby Stwórca nakazał, aby ludzie wykonujący Jego wolą ustanowili sądy na wzór trybunałów inkwizycyjnych, by zaczęli ścigać, torturować i palić na stosach funkcjonariuszy i sługi „Babilonu”, tak jak przez długie wieki robiła to ta odstępcza, przeciwna Bogu i wroga biblijnym chrześcijanom instytucja rzymsko-katolicka?
Bynajmniej.
Najwyższy działa za pomocą zupełnie innych metod, środków i osób, niż czyni to szatan i działający z jego mandatu ludzie. Będąc Panem historii, „On zmienia czasy i pory, On utrąca królów i ustanawia królów, udziela mądrości mądrym, a rozumnym rozumu. (22) On odsłania to, co głębokie i ukryte; wie co jest w ciemnościach, u Niego mieszka światłość” (Daniela 2:21-22).
I to On sprawił, że gdy wybiła godzina Reformacji, uruchomione zostały mechanizmy i zapoczątkowane procesy, które w miarę jak płynie czas, coraz bardziej ujawniają i stawiają pod publicznym pręgierzem (osądzają) zbrodnie watykańskiego „małego rogu”, opisane w siódmym rozdziale proroctwa Daniela.
Nad „Babilonem” istotnie wykonuje się podwójny osąd - jest sądzony przez władze świeckie, a także przez lud Boży.
1. Władza świecka sprzeciwiła się skutecznie papieskiej uzurpacji w dziedzinie politycznej, społecznej i gospodarczej. W tym osądzie mają udział także historycy i publicyści (często ludzie nawet niewierzący w Boga), którzy ujawniają machinacje i oszustwa, podobnie jak przestępstwa przeciwko zdrowiu i życiu milionów ludzi.
2. Z kolei lud Boży poprzez rozpowszechnianie, rozkrzewianie Słowa Bożego i zwiastowanie zawartej w nim czystej nauki Bożej - osądza „Babilon” od strony duchowej.
Paweł Krause |
|
Komentarze |
|---|
| Brak komentarzy.
|
|
Dodaj komentarz |
|---|
| Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
|
|
|
Logowanie |
|---|
Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
|
|
|
