Jehoszua, Jezus, Syn BoĹźy, SĹowo, Droga, Prawda, Ĺťycie

Maja 02 2024 09:11:54

Nawigacja
ArtykuĹy Szukaj Ja i moja rodzina:

RozdziaĹ 11 (cz.2)

CiÄg dalszy rozdziaĹu 11.

„A gdy juĹź zĹoĹźÄ swoje Ĺwiadectwo, zwierzÄ wychodzÄce z otchĹani stoczy z nimi bĂłj i zwyciÄĹźy, i zabije ich. (8) A ich trupy leĹźeÄ bÄdÄ na ulicy wielkiego miasta, ktĂłre w przenoĹni nazywa siÄ SodomÄ i Egiptem, gdzie teĹź Pan ich zostaĹ ukrzyĹźowany. (9) I patrzeÄ bÄdÄ ludzie ze wszystkich ludĂłw i plemion, i jÄzykĂłw, i narodĂłw na ich trupy przez trzy i pĂłĹ dnia, i nie pozwolÄ zĹoĹźyÄ ich trupĂłw w grobie. (10) A mieszkaĹcy ziemi radowaÄ siÄ bÄdÄ nimi i weseliÄ siÄ, i podarunki sobie nawzajem posyĹaÄ, dlatego Ĺźe ci dwaj prorocy udrÄczyli mieszkaĹcĂłw ziemi.” (11:7-10).Â

„ZwierzÄ wychodzÄce z otchĹani” w tym przypadku nawiÄzuje do Francji, jak omĂłwiĹem to juĹź wczeĹniej – zwierzÄta, bestie, symbolizujÄ imperia, krĂłlestwa (Daniela 7).

Rewolucja Francuska pozbawiĹa papiestwo politycznej mocy juĹź w 1793 roku, przypieczÄtowujÄc to aresztowaniem samego papieĹźa w 1798 roku.
RewolucjÄ FrancuskÄ symbolizuje antyklerykalna Bestia z CzeluĹci, ktĂłra wczeĹniej uosabiaĹ pogaĹski Rzym pod postaciÄ smoka.Â

Generalnie Bestia ma siedem gĹĂłw (zostanÄ omĂłwione w kolejnych rozdziaĹach), ktĂłre symbolizujÄ systemy wĹadzy uĹźywane przez szatana do realizacji jego planĂłw na ziemi.
SiedmiogĹowa Bestia przybiera kolor szkarĹatny, gdy wĹadze dopuszczajÄ siÄ „nierzÄdu” z klerem, wĂłwczas jest „BestiÄ SzkarĹatnÄ” (Objawienie 17:3), czy bluĹşniÄcÄ „BestiÄ z Morza” (Objawienie 13:1).
Natomiast, gdy przybiera charakter antyklerykalny, zwana jest w Apokalipsie „BestiÄ z CzeluĹci” (Objawienie 11:7, 17:8).Â

Przez 42 miesiÄce, czyli 1260 lat, poganie (papiestwo z wĹadzÄ ĹwieckÄ) „tratowali” (przeĹladowali) wiernych Jedynemu Bogu i Jego Synowi ludzi (533-1793 i 538-1798).

Dwoje ĹwiadkĂłw skoĹczyĹo skĹadaÄ Ĺwiadectwo „w worach” w 1793 roku, kiedy to wydano zakaz praktykowania religii i zaczÄto paliÄ BibliÄ przez trzy i pĂłĹ roku.
„Trupy przez trzy i pĂłĹ dnia”, opisujÄ okres trzech i pĂłĹ roku w latach 1793-1797.Â

„W listopadzie 1793 roku komisarze rewolucyjni ubrali osĹa w szaty liturgiczne, obwiesili symbolami chrzeĹcijaĹskim i dali mu piÄ wino mszalne. Do jego ogona przywiÄzali Stary i Nowy Testament. Powiedli go ulicami ParyĹźa, zaĹ tĹum utworzyĹ stos z ksiÄĹźek do naboĹźeĹstwa, aby je spaliÄ wraz z Pismem ĹwiÄtym wĹrĂłd okrzykĂłw radoĹci.” (LeRoy Edwin Froom, The Prophetic Faith of Our Fathers, t. 2, Washington, D.C.: Review and Herald, 1948, s. 738).Â

7 listopada 1793 roku biskup ParyĹźa zmuszony zostaĹ do wyparcia siÄ „chrzeĹcijaĹskiej” wiary. W maju nastÄpnego roku Zgromadzenie z inicjatywy Robespierre przyjÄĹo ateistycznÄ rezolucjÄ o odrzuceniu wiary w Boga.
Ludzie, ktĂłrych nauczono utoĹźsamiaÄ chrzeĹcijaĹstwo z okrucieĹstwem inkwizytorĂłw, obĹudÄ duchownych, intrygami jezuitĂłw z radoĹciÄ odrzucili Boga i Jego SĹowo.
Wszystkie koĹcioĹy w ParyĹźu byĹy przymusowo zamykane i chrzeĹcijaĹska religia zostaĹa zakazana.
BĂłg zostaĹ zastÄpiony przez „boginiÄ Rozumu” a pĂłĹşniej przez „najwyĹźszÄ IstotÄ”.Â

Dwaj Ĺwiadkowie, Stary i Nowy Testament wydawali siÄ symbolicznie martwi w okresie 1793-1797.Â

Francja w owym czasie nazwana jest duchowÄ „SodomÄ” ze wzglÄdu na XVIII-wieczny libertynizm, ateizm oraz uprawianie „duchowego nierzÄdu” z klerem.
„Egiptem” ze wzglÄdu na panoszÄcy siÄ tam ucisk.Â Sama nazwa „Egipt” to po hebrajsku „Micraim”, ktĂłrego rdzeĹ „mecar” znaczy: uciskaÄ, dusiÄ, zwÄĹźaÄ.
Dlatego Egipt, ktĂłry wczeĹniej uciskaĹ wybrany narĂłd Izraelski, jest symbolem ucisku i zniewolenia, a takĹźe miejscem, gdzie w przenoĹni „krzyĹźowano Pana”, czyli palono SĹowo (Jana 1:1) BoĹźe, uciskajÄc i mordujÄc Jego naĹladowcĂłw zarĂłwno wĂłwczas, jak i przez kilka wczeĹniejszych wiekĂłw.Â Â

Nie byĹ to jednak koniec.

„Lecz po upĹywie trzech i pĂłĹ dnia wstÄpiĹ w nich duch Ĺźywota z Boga i stanÄli na nogi swoje, i strach wielki padĹ na tych, ktĂłrzy na nich patrzyli. (12) I usĹyszeli gĹos donoĹny z nieba, mĂłwiÄcy do nich: WstÄpcie tutaj! I wstÄpili do nieba w obĹoku, nieprzyjaciele zaĹ ich patrzyli na nich.” (11:11-12).Â

W trzy i pĂłĹ roku po wydaniu zakazu wiary w Boga, przywĂłdcy Rewolucji Francuskiej odwoĹali go, widzÄc dewastujÄcy upadek moralnoĹci.
Pismo ĹwiÄte, deptane przez trzy i pĂłĹ roku w ateistycznej Francji zostaĹo wyniesione, jak nigdy wczeĹniej.Â

Po 1797 roku, jak grzyby po deszczu, powstawaÄ zaczÄĹy Towarzystwa Biblijne, wydajÄce Pismo ĹwiÄte w jÄzykach narodowych. Jednym z nich byĹo Brytyjskie i Zagraniczne Towarzystwo Biblijne, dziaĹajÄce w Polsce od 1814 roku, dziÄki ktĂłremu wiÄkszoĹÄ PolakĂłw miaĹa dostÄp do Pisma ĹwiÄtego jeszcze wtedy, gdy byĹo praktycznie niedostÄpne w ksiÄgarniach Ĺwieckich czy katolickich.Â Â

Dwaj Ĺwiadkowie nie prorokowali dĹuĹźej w worach, Pismo ĹwiÄte moĹźna by powiedzieÄ wzbiĹo siÄ na wyĹźyny...Â

Zobacz list do zboru w Filadelfii (rozdziaĹ 3), gdyĹź wydarzenia z 11 rozdziaĹu ksiÄgi Objawienia to wstÄp, poczÄtek do tego okresu. Okres filadelfijski, to czas niezwykĹego przebudzenia religijnego. ByĹ to okres narodzin wolnoĹci sĹowa i nowoczesnych misji rozpowszechniajÄcych Pismo ĹwiÄte.Â

„I w tejĹźe godzinie powstaĹo wielkie trzÄsienie ziemi, i dziesiÄta czÄĹÄ miasta zawaliĹa siÄ, i zginÄĹo w tym trzÄsieniu ziemi siedem tysiÄcy ludzi, pozostali zaĹ przerazili siÄ i oddali czeĹÄ Bogu niebieskiemu.” (11:13).Â

Francja, byĹa jednym z dziesiÄciu narodĂłw powstaĹych na gruzach Imperium Rzymskiego (10 rogĂłw bestii), ktĂłry jako pierwszy oddaĹ swojÄ armiÄ na usĹugi papiestwa, a takĹźe, jako pierwszy pozbawiĹ papiestwo politycznej mocy, doprowadzajÄc do najwiÄkszej rewolucji w dziejach (trzÄsienie ziemi).Â

„Nie zapominajmy o karzÄcym wymiarze Rewolucji Francuskiej. Jej dewastujÄce rezultaty byĹy sÄdem bez precedensu w dziejach ludzkoĹci, sÄdem skierowanym przede wszystkim przeciw koĹcioĹowi rzymskiemu w reakcji na jego ekscesy...”(LeRoy Edwin Froom, The Prophetic Faith of Our Fathers, t. 2, Washington, D.C.: Review and Herald, 1948, s. 762).Â

„Drugie "biada" minÄĹo; oto nadchodzi szybko trzecie "biada".” (11:14).Â

Te wydarzenia zakoĹczyĹy drugie biada, trzecie rozpoczÄĹo siÄ faktycznie szybko, gdyĹź juĹź rok pĂłĹşniej, to jest w 1798 roku.
Trzecie biada, to siĂłdma trÄba, ktĂłra zawiera siedem czasz gniewu BoĹźego.

SiĂłdma trÄba.Â

„I zatrÄbiĹ siĂłdmy anioĹ; i odezwaĹy siÄ w niebie potÄĹźne gĹosy mĂłwiÄce: Panowanie nad Ĺwiatem przypadĹo w udziale Panu naszemu i PomazaĹcowi jego i krĂłlowaÄ bÄdzie na wieki wiekĂłw. (16) A dwudziestu czterech starszych, ktĂłrzy siedzÄ na tronach swoich przed Bogiem, upadĹo na oblicza swoje i oddaĹo pokĹon Bogu, (17) mĂłwiÄc: DziÄkujemy ci, Panie, BoĹźe WszechmogÄcy, ktĂłry jesteĹ i byĹeĹ, Ĺźe przejÄĹeĹ potÄĹźnÄ wĹadzÄ swojÄ i zaczÄĹeĹ panowaÄ; (18) i popadĹy w gniew narody, lecz i twĂłj gniew rozgorzaĹ, i nastaĹ czas sÄdu nad umarĹymi, i oddawanie zapĹaty sĹugom twoim prorokom i ĹwiÄtym, i tym, ktĂłrzy siÄ bojÄ imienia twego, maĹym i wielkim, oraz wytracenia tych, ktĂłrzy niszczÄ ziemiÄ. (19) I otworzyĹa siÄ ĹwiÄtynia BoĹźa, ktĂłra jest w niebie, i ukazaĹa siÄ Skrzynia Przymierza jego w ĹwiÄtyni jego; i zaczÄĹo siÄ bĹyskaÄ i gĹoĹno grzmieÄ, i przyszĹo trzÄsienie ziemi, i spadĹ wielki grad.” (Objawienie 11:15-19).

Przypomnijmy sobie sĹowa zapisane w szĂłstym rozdziale, dotyczÄce szĂłstej pieczÄci:
„I widziaĹem, gdy zdjÄĹ szĂłstÄ pieczÄÄ, Ĺźe powstaĹo trzÄsienie ziemi (16) i mĂłwili do gĂłr i skaĹ: Padnijcie na nas i zakryjcie nas przed obliczem tego, ktĂłry siedzi na tronie, (17) i przed gniewem Baranka, albowiem nastaĹ Ăłw wielki dzieĹ ich gniewu, i ktĂłĹź siÄ moĹźe ostaÄ?” (Objawienie 6:12-16).Â

Wielkie „trzÄsienie ziemi”, ktĂłre wĂłwczas nastÄpiĹo, oznaczaĹo upadek starego porzÄdku Ĺwiata i stworzenia nowego.
OznaczaĹo koniec przeĹladowaĹ ze strony pogaĹskiego Rzymu.
To siÄ wydarzyĹo, podczas, gdy Konstantyn I wydaĹ edykt tolerancyjny dla chrzeĹcijan w 313 roku i zrobiĹ, co tylko moĹźliwe, aby „chrzeĹcijaĹstwo”, jako religia, staĹo siÄ oficjalnÄ religiÄ wÂ Imperium.Â

Przypomnijmy sobie rĂłwnieĹź, Ĺźe podobne zwroty o opiece i panowaniu BoĹźym wystÄpiĹy zaraz w siĂłdmym rozdziale ksiÄgi Objawienia, kiedy mieliĹmy przedstawionÄ wizjÄ zwyciÄzcĂłw - naĹladowcĂłw Chrystusa (w okresie od I wieku, do 313 roku), ktĂłrzy wytrwali przeĹladowania ze strony ĹźydĂłw i pogaĹskiego Rzymu.

Dlatego teĹź w tym miejscu, podczas wizji siĂłdmego anioĹa z trÄbÄ, wystÄpuje analogiczna scena – z tÄ rĂłĹźnicÄ, Ĺźe tutaj widzimy koniec starego porzÄdku Ĺwiata uosabianego w teokratycznych rzÄdach PAPIESTWA, ktĂłre podobnie, jak poprzednio pogaĹski Rzym, przeĹladowaĹo wiernych naĹladowcĂłw Chrystusa, aĹź Rewolucja Francuska wprowadziĹa rozdziaĹ koĹcioĹa od paĹstwa.

SĹowa te naleĹźy jednak przede wszystkim odnieĹÄ do powrotu Pana, gdyĹź trzeba podkreĹliÄ, Ĺźe gĹos trÄby siĂłdmego anioĹa zawiera w sobie „siedem ostatecznych czasz gniewu BoĹźego”, czyli „trzecie biada” i kiedy gĹos tej trÄby siÄ dopeĹni, a nastanie to, kiedy wszystkie czasze zostanÄ wylane – wĂłwczas faktycznie nastanie KONIEC, a kiedy dokĹadnie to nastÄpi wie tylko BĂłg Ojciec (Marka 13:32).Â

Jedenasty rozdziaĹ to praktycznie koniec historycznej chronologii dziejĂłw Ĺwiata.Â Â

RozdziaĹy 12, 13, 14, 15 opisujÄ szczegĂłĹowo wydarzenia historyczne, poprzedzajÄce wylanie siedmiu czasz gniewu BoĹźego, ktĂłre sÄ reakcjÄ na przeĹladowania i bluĹşnierstwa przeciw Bogu, a ktĂłrych opis znajdujemy w 16 rozdziale.
Natomiast efekty wylewania tych czasz, jak i precyzyjne wskazĂłwki, na kogo one spadajÄ, znajdujemy w 17 i 18 rozdziale.
JednakĹźe przed przystÄpieniem do opisu „plag”, mamy interwaĹ czasowy (rozdziaĹy od 12 do 15), potrzebny do opisania historycznych wydarzeĹ, do IDENTYFIKACJI tworĂłw (mocarstw, siĹ), ktĂłre powstawaĹy na przestrzeni dziejĂłw, a ktĂłre przyczyniĹy siÄ do drÄczenia, przeĹladowania i zwodzenia dzieci BoĹźych.

Informacje te byĹy przydatne we wiekach wczeĹniejszych, po to, aby wierni Ĺwiadkowie Jehoszua mogli czerpaÄ nadziejÄ z Pism, proroczo opisujÄcych to, co ich wĹaĹnie spotyka i nie poddawali siÄ! Taka identyfikacja jest bardzo przydatna takĹźe dziĹ, abyĹmy mogli zrozumieÄ, kogo dotyczÄ wydarzenia opisane w poprzednich rozdziaĹach oraz na kogo byĹy/sÄ wylewane czasze gniewu BoĹźego w szesnastym rozdziale ksiÄgi Objawienia.Â

MoĹźna teĹź zauwaĹźyÄ, Ĺźe jest tu teĹź niejako opisane przejĹcie z okresu zboru Sardyjskiego do Filadelfijskiego oraz Laodycejskiego (patrz rozdziaĹ 3).Â

Czytamy teĹź o otwartej ĹwiÄtyni BoĹźej, gdyĹź SĹowo BoĹźe przestaĹo byÄ cenzurowane i zakazywane, ale dostÄpne dla wszystkich w coraz szybszym, zawrotnym tempie – bĹyski i grzmoty! Ponadto ludzie zyskali swobodÄ gĹoszenia SĹowa BoĹźego (Mateusza 24:14).
Natomiast grad symbolizuje obnaĹźenie ludzkich kĹamstw, manipulacji i zĹa dziÄki powszechnie dostÄpnemu SĹowu BoĹźemu:
„I uczyniÄ prawo miarÄ, a sprawiedliwoĹÄ wagÄ. Lecz schronienie kĹamstwa zmiecie grad, a kryjĂłwkÄ zalejÄ wody” (Izajasza 28:17).

PaweĹ Krause

Komentarze
Brak komentarzy.

Dodaj komentarz
Zaloguj siÄ, Ĺźeby mĂłc dodawaÄ komentarze.

Logowanie
Nazwa UĹźytkownika HasĹo Zapomniane hasĹo? WyĹlemy nowe, kliknij TUTAJ.

UĹźytkownikĂłw Online
GoĹci Online: 1 Brak UĹźytkownikĂłw Online Zarejestrowanch UzytkownikĂłw: 187 Nieaktywowany UĹźytkownik: 187 Najnowszy UĹźytkownik: Aga

"A ktĂłĹź moĹźe zwyciÄĹźyÄ Ĺwiat, jeĹźeli nie ten, ktĂłry wierzy, Ĺźe Jezus jest Synem BoĹźym?" 1 Jana 5:5 ... // ...