|
|
W Chrystusie Królestwo Boże weszło w historię świata w nieoczekiwany sposób i w niespodziewanym kształcie.
Jego życie i moc zaczęły ogarniać serca ludzkie niezależnie od narodowości i miejsca zamieszkania.
Królestwo Boże w jego duchowej postaci obecne jest wśród nas lub inaczej mówiąc - w nas.
Ludzie natomiast twierdzą, że Królestwo Boże dopiero nadejdzie i będzie ustanowione 1000 lat na ziemi.
Jest to jednak fikcja, niemająca poparcia w Słowie.
Do faryzeuszy, którzy również oczekiwali Królestwa Bożego na ziemi – na obszarze Palestyny, Jehoszua powiedział wyraźnie:
„Królestwo Boże nie przychodzi dostrzegalnie, ani nie będą mówić: Oto tutaj jest, albo: Tam; oto, bowiem Królestwo Boże jest pośród was” (Łukasza 7:21-21).
Nadzieję, jaką wiązał Starotestamentowy Izrael z przyjściem swego Mesjasza — Króla, rozminęły się zupełnie z faktami, w jakich brali udział, jako naoczni świadkowie.
Jehoszua był wypełnieniem wszystkich zapowiedzianych wcześniej proroctw.
Był Królem Królestwa Bożego, na którego wszyscy czekali, lecz lud izraelski opanowała całkowita duchowa ślepota, ignorancja i pycha, która nie pozwoliła rozpoznać w Nim swego obiecanego Mesjasza.
Nie odpowiadał On ich oczekiwaniom i wyobrażeniom. Był wśród nich, lecz oni Go nie poznali.
Podobnie jest dziś, prawie tak samo, żeby nie powiedzieć gorzej.
Życie, śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa wypełniło w czasach apostołów wiele proroctw, w sposób zupełnie inny, niż oczekiwało tego ówczesne (również dzisiejsze) grono religijnych przywódców i nauczycieli Prawa.
Gdyby Cię zapytał ktoś, jakie jest największe przykazanie, z pewnością odpowiedziałbyś tak jak uczony w Piśmie (Marka 12:28-34).
Jednak na takie wyznanie wiary, Pan nie powiedział mu: "masz Królestwo Boże", ani "przekazuje Ci królestwo", ale niedaleki jesteś Królestwa Bożego.
Wynika z tego, że można znać treść Biblii, ale być dalekim od Królestwa Bożego.
Uczony w Piśmie znał tę naukę, ale czegoś mu brakowało, czego?
„Prawdziwa światłość, która oświeca każdego człowieka, przyszła na świat. (10) Na świecie był i świat przezeń powstał, lecz świat go nie poznał. (11) Do swej własności przyszedł, ale swoi go nie przyjęli. (12) Tym zaś, którzy go przyjęli, dał prawo stać się dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię jego, (13) którzy narodzili się nie z krwi ani z cielesnej woli, ani z woli mężczyzny, lecz z Boga” (Jana 1:9-13).
Wiary w Syna Bożego i pójścia za Nim (nabrania wiary na wzór Jego wiary).
„Bo wszystko, co się narodziło z Boga, zwycięża świat, a zwycięstwo, które zwyciężyło świat, to wiara nasza. (5) A któż może zwyciężyć świat, jeżeli nie ten, który wierzy, że Jezus jest Synem Bożym?” (1 Jana 5:4-5, por. Jana 14:1, 17:3, 1 Koryntian 8:6).
Wytrwania w Słowie, w Światłości – na Jedynej Drodze Prawdy…
„Wy zaś jesteście tymi, którzy wytrwali przy mnie w pokuszeniach moich. A ja przekazuję wam Królestwo, jak i mnie Ojciec mój przekazał. Abyście jedli i pili przy stole moim w Królestwie moim, i zasiadali na tronach, sądząc dwanaście plemion Izraela” (Łukasza 22:28-30).
Wytrwać w Chrystusie. Wytrwanie w próbach wiary, w pokusach, nie wstydzić się Go (2 Tym. 1:6-8). Przede wszystkim WIERZYĆ JAK DZIECKO WE WSZYSTKO, CO POWIEDZIAŁ!
„Zaprawdę powiadam wam, jeśli się nie nawrócicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do Królestwa Niebios. (4) Kto się, więc uniży jak to dziecię, ten jest największy w Królestwie Niebios”. (Mateusza 18:3-4).
To królestwo budują teraz na ziemi wierni słudzy Boga i Jego Syna, poprzez posłuszeństwo i głoszenie ewangelii, a kiedy wróci nasz Pan, zabierze nas do domu Ojca, dlatego też czytając słowa z Mateusza 6:10 „przyjdź Królestwo twoje” rozumiem, że obecnie Królestwo Boże — jest realizowaniem woli Bożej i oznacza całkowite podporządkowanie się Bogu – Jego Słowu i nabranie wiary na wzór wiary Syna Bożego, naśladowaniu Go we wszystkim – tutaj i teraz w Jego Królestwie, dlatego o wydarzeniach w czasie Jego powrotu czytamy:
„Jak tedy zbiera się kąkol i pali w ogniu, tak będzie przy końcu świata. (41) Syn Człowieczy pośle swoich aniołów i zbiorą z Królestwa jego wszystkie zgorszenia, i tych, którzy popełniają nieprawość, (42) i wrzucą ich do pieca ognistego; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów” (Mateusza 13:40-42).
Skąd zbiorą nieprawych ludzi? Z innej planety? Z fikcyjnego tysiącletniego Królestwa przyszłości?
Nie. Królestwo Boże wraz z Królem jest teraz wśród nas...(Łukasza 7:21-21).
Niestety większość badaczy Słowa jest ogarnięta ślepotą, budują swoją wiarę na różnych fundamentach, zamiast na Jedynym właściwym.
Dla przykładu - niektórzy uważają, że 10 przykazań to fundament wiary lub przynależność do jakiegoś kościoła/organizacji ma siłę zbawczą. Inni warunkują zbawienie zachowywaniem soboty (szabatu), czy wstrzymywaniem się od pewnych pokarmów. Jeszcze inni opierają swoją wiarę na różnych znakach/cudach lub własnych uczynkach…
Czynią to, co powiedział Nauczyciel:
„Do czasów Jana był zakon i prorocy, od tego czasu jest zwiastowane Królestwo Boże i każdy się do niego gwałtem wdziera.” (Łukasza 16:16).
„Badacie Pisma, bo sądzicie, że macie w nich żywot wieczny; a one składają świadectwo o mnie; (40) ale mimo to do mnie przyjść nie chcecie, aby mieć żywot.” (Jana 5:39-40).
Całkowite podporządkowanie się woli Ojca oznacza całkowite słuchanie Jego Syna.
Syn jest ustanowionym Królem Królestwa Bożego, a Król jest tam gdzie jest Jego Królestwo:
„Jeśli kto mnie miłuje, słowa mojego przestrzegać będzie, i Ojciec mój umiłuje go, i do niego przyjdziemy, i u niego zamieszkamy.” (Jana 14:23).
Chrystus wyraźnie wskazał, z kim będzie działał w Swoim Królestwie: z tymi, którzy będą „uczyć przestrzegać wszystkiego, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami po wszystkie dni aż do skończenia świata.” (Mateusza 28:20).
To się działo i dzieje, a skoro tak, to czyż Królestwo w swojej duchowej fazie, nie jest obecnie w nas?
Dowodem obecności Królestwa Bożego powinno być nasze życie, pełne ducha Bożego, działania Jego mocy i wiary czynnej w miłości.
Królestwo Boże to spełnianie woli Bożej przez tych, którzy poddali się Jego królowaniu, to życie w sprawiedliwości, pokoju, radości, posłuszeństwie i zaufaniu słowom Chrystusa. Dlatego też dalsze słowa modlitwy: „bądź wola Twoja jak w niebie tak i na ziemi” odnoszą się do obecnego czasu łaski – począwszy od czasów Mesjasza do końca, czyli Jego drugiego przyjścia.
Słowa te wyrażają prośbę, aby ewangelia rozpowszechniała się po całej ziemi i przywodziła ludzi do posłuszeństwa Bogu, aby jak najwięcej ludzi zostało zbawionych.
Kiedyś Izraelitom pod górą Synaj, Bóg powiedział „A wy będziecie mi królestwem kapłańskim i narodem świętym” (2 Mojżesza 19:5).
Gdzie byli tym narodem?
Kiedy byli narodem świętym?
Było to zaraz po zawarciu przymierza i to tu na tej niegodziwej ziemi, prawda?
Tak samo słowa z listu Piotra dotyczą rzeczywistości, która zaistniała na ziemi po śmierci Mesjasza – to duchowe Królestwo jest tu i teraz, to nie coś, co dopiero nadejdzie i będzie trwało 1000 lat na ziemi.
„Ale wy jesteście rodem wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem nabytym, abyście rozgłaszali cnoty tego, który was powołał z ciemności do cudownej swojej światłości, wy, którzy niegdyś byliście nie ludem, teraz jesteście ludem Bożym, dla was niegdyś nie było zmiłowania, ale teraz zmiłowania dostąpiliście. (11) Umiłowani, napominam was, abyście jako pielgrzymi i wychodźcy wstrzymywali się od cielesnych pożądliwości, które walczą przeciwko duszy” (1 Piotra 2:9-11).
„Pielgrzymi i wychodźcy” - pielgrzymujemy, po czym? - po ziemi. Wychodźcy skąd? – z ziemi.
Kiedy przebywającego jeszcze na ziemi Chrystusa próbowano obwołać Królem - On usunął się, czyż to nie wymowny fakt świadczący o tym, że również w przyszłości nie nastanie na tym padole widzialne Królestwo Boże?
„Odpowiedział Jezus: Królestwo moje nie jest z tego świata; gdyby z tego świata było Królestwo moje, słudzy moi walczyliby, abym nie był wydany Żydom; bo właśnie Królestwo moje nie jest stąd.” (Jana 18:36).
„Dlatego powiadam wam, że Królestwo Boże zostanie wam zabrane, a dane narodowi, który będzie wydawał jego owoce” (Mateusza 21:43).
Kogo lub, co odrzucili Żydzi?
Oczywiście Syna Bożego, który zapoczątkował przyjście Królestwa Bożego w duchowej formie.
Co miało być im zabrane?
Królestwo Boże, a nie królestwo ziemskie Izraela.
Ze słów naszego Pana wynika, że Królestwo Boże rozpoczęło się wraz z Jego pierwszym przyjściem. Królestwo jest tam gdzie jest jego król! Dalej Pan nauczał:
„Ja jestem z wami po wszystkie dni aż do skończenia świata.” (Mateusza 28:20).
Oraz:
„Celnicy i nierządnice wchodzą przed wami do królestwa niebieskiego” (Mateusza 21:31).
Nie jest tu napisane, że wejdą, ale wchodzą, co także wyraźnie oznacza, że nie będzie drugiej szansy, jak nauczają niektóre sekty religijne, przez co usypiają czujność ludzi.
Oczywiście nie powinniśmy wyciągać wniosku, że w Królestwie Bożym znajdą się sami celnicy i nierządnice. Chrystus wypowiedział te słowa do ludzi religijnych, do przywódców Izraela (sprawiedliwych we własnych oczach), którzy widzieli swe zbawienie poprzez przestrzeganie nakazów ludzkich do granic absurdu. Do tych, którzy w Niego nie uwierzyli, a w swych rozbudowanych przepisach gdzieś zapodział im się człowiek, który w oczach Bożych jest najważniejszy. Dlatego to właśnie do tych wzgardzonych Jehoszua powiedział:
„Ja przekazuję wam Królestwo, jak i Mnie Ojciec mój przekazał” (Łukasza 22:29).
To oni uwierzyli Mu i poszli za Nim.
Dzisiaj można również spotkać wielu ludzi, dla których ważniejsze jest zachowanie odpowiedniej diety i przestrzeganie dni (sabat) niż wolność w Chrystusie.
Paweł pisał:
„Albowiem Królestwo Boże, to nie pokarm i napój, lecz sprawiedliwość i pokój, i radość w Duchu Świętym.” (Rzymian 14:7).
Królestwo Boże ma dwa zasadnicze etapy:
- pierwszy etap jest niewidzialny– duchowy,
- drugi etap jest widzialny – fizyczne wydarzenia.
Pierwszy etap rozpoczął się z początkiem dni ostatnich, które z kolei rozpoczęły się w roku śmierci Mesjasza, czyli w 30 roku n.e:
„Ale tutaj jest to, co było zapowiedziane przez proroka Joela: I stanie się w ostateczne dni, mówi Pan, Że wyleję Ducha mego na wszelkie ciało” (Dzieje 2:17-21).
Nasz Pan powiedział, że ten pierwszy etap Królestwa nie będzie widzialny, lecz rozpocznie się w naszej ziemskiej pielgrzymce, w naszych sercach, umysłach, dzięki nowonarodzeniu „z wody i ducha”.
„Królestwo Boże nie przychodzi dostrzegalnie, ani nie będą mówić: Oto tutaj jest, albo: Tam; oto, bowiem Królestwo Boże jest pośród was” (Łukasza 7:21-21).
Tak niewielu narodziło się ponownie, dlatego też większość czytelników Pisma, kompletnie nie dostrzega i nie rozumie tego Królestwa – myślą, że chodzi wyłącznie o fizyczne - widzialne nadejście tego Królestwa – myślą, że chodzi o ziemskie rządy, że kiedy się modlą „przyjdź Królestwo Twoje” to chodzi wyłącznie o widzialny aspekt – tu potrzeba otwarcia duchowych oczu i uszu, trzeba ponownych narodzin…
Czy uwierzyłeś w świadectwo Ojca o Synu i Syna o Ojcu?
Jeżeli tak, to Gdzie są twoje myśli i pragnienia?
Czy szukasz „najpierw Królestwa”?
Czy szukasz i myślisz „o tym co w górze”?
Czy nawiązałaś bliską więź z Królem i Pasterzem i jako nowonarodzone dziecię podążasz za Nim, wyłącznie za Jego głosem, jako jedna z Jego owiec?
Jeżeli tak, to raduj się, gdyż i do ciebie odnoszą się słowa:
„I nas, którzy umarliśmy przez upadki, ożywił wraz z Chrystusem - łaską zbawieni jesteście - (6) I wraz z nim wzbudził, i wraz z nim posadził w okręgach niebieskich w Chrystusie Jezusie” (Efezjan 2:5-6).
Pomimo, że fizycznie jesteśmy wciąż tu na ziemi, to duchem, umysłem i sercem już w górze.
Jesteśmy dziećmi Króla, królewskim rodem, a równocześnie kapłanami, wielbiącymi Boga w „duchu i prawdzie”, poprzez Jedynego pośrednika i Pana.
W żadnej mierze człowiek nie będzie panował nad człowiekiem.
JEDEN JEST PAN I KRÓL, który panuje od blisko 2000 lat i sprawia, że Królestwo Boże rozrasta się, poprzez znajomość i głoszenie zbawienia w Jego przelanej krwi i słowach, które przyniósł od Ojca, tak, aby przywieść do posłuszeństwa Bogu narody (Mateusza 16:19, Rzymian 1:5-6, 15:11-12, 17-19).
„Czy Paweł, czy Apollos, czy Kefas, czy świat, czy życie, czy śmierć, czy terażniejszość, czy przyszłość, wszystko jest wasze” (1 Koryntian 3:22).
W sensie prawnym wszystko już należy do Chrystusa i Jego braci, Synów Bożych.
„Bo ci, których Duch Boży prowadzi, są dziećmi Bożymi. (17) A jeśli dziećmi, to i dziedzicami, dziedzicami Bożymi, a współdziedzicami Chrystusa” (Rzymian 8:14, 17).
Chrystus ze swoją władzą królewską niebawem się objawi i pociągnie „na obłoki” braci, aby zabrać ich do „domu Ojca” – do ich prawdziwej ojczyzny...
Zdałem sobie sprawę, że na przykład „Świadkowie Jehowy” celowo nauczają w taki sposób, aby tylko odwrócić uwagę od Syna i Jego Królestwa - między innymi oczekują raju na ziemi, rządów 144 tysięcy, ich myśli krążą tylko wokół ziemskich spraw, dla nich jest tak:
Ziemia=raj.
Niebo=nudy (wyłącznie dla 144 tys. ich „wybrańców”).
Głoszą, że to wyłącznie szatan trzęsie kompletnie wszystkim teraz, że Królestwo Boże dopiero nadejdzie i wówczas dopiero będzie działał Syn, a teraz działa tylko przeciwnik Boży.
To nie prawda. To zwykłe kłamstwa przydające chwały i władzy diabłowi. Zły trzęsie tylko tymi, którzy nie są członkami Królestwa i nie są strzeżeni przez Syna.
A syn działał, działa i nas zapewnił:
„Albowiem gdzie są dwaj lub trzej zgromadzeni w imię moje, tam jestem pośród nich.” (Mateusza 18:20).
Chrystus „rozbroił nadziemskie władze i zwierzchności, i wystawił je na pokaz, odniósłszy w nim triumf nad nimi.” (Kolosan 2:15).
Jako nowonarodzone dzieci Boga wiemy, „że Ten, który z Boga został zrodzony, strzeże go i zły nie może go tknąć. (19) My wiemy, że z Boga jesteśmy, a cały świat tkwi w złem.” (1 Jana 5:18-19).
„Albowiem posłuszeństwo wasze znane jest wszystkim; dlatego raduję się z was i chcę, abyście byli mądrzy w tym, co dobre, a czyści wobec zła. (20) A Bóg pokoju rychło zetrze szatana pod stopami waszymi. Łaska Pana naszego, Jezusa, niechaj będzie z wami.” (Rzymian 16:19-20).
Apostołowie, jako pierwsi obywatele tego Królestwa, zostali również określeni, jako ludzie nie z tego świata:
„Ja dałem im słowo twoje, a świat ich znienawidził, ponieważ nie są ze świata, jak Ja nie jestem ze świata.” (Jana 17:14).
To dotyczy również i nas:
„A nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy przez ich słowo uwierzą we Mnie” (Jana 17:20).
Apostoł Jan nie miał wątpliwości, że jest JUŻ współuczestnikiem pierwszego etapu Królestwa Bożego:
„Ja, Jan, wasz brat i współuczestnik w ucisku i królestwie, i wytrwałości w Jezusie, byłem na wyspie, zwanej Patmos, z powodu słowa Bożego i świadectwa Jezusa.” (Objawienie 1:9, por. Mateusza 13:41).
A czy ty drogi czytelniku masz wątpliwości?
Oddaj się całkowicie w ręce Syna i zaufaj Bogu z całego serca, odrzucając całkowicie rozkosze, które oferuje ten świat, będący królestwem szatana.
Prawie od 2000 lat na ziemi synowie Królestwa Bożego działają na ziemi i są przyrównani do kwasu, który jest dodany do ciasta, aby się to Królestwo rozrastało, aż do momentu, kiedy każde dziecko Boże pozna Prawdę i na Bożym zegarze wybije właściwa godzina, wówczas Król tego królestwa, widzialnie powracając wynagrodzi swych poddanych, zabierając ich do Ojca, oddając władzę Ojcu.
Właśnie o tym mówił Pan w przypowieści:
„I znów rzekł: Do czego przyrównam Królestwo Boże? (21) Podobne jest do kwasu, który niewiasta pewna wzięła, rozczyniła w trzech miarach mąki, aż wszystko się zakwasiło” (Łukasza 13:20).
Tak, więc pierwszy etap Królestwa, to zdecydowanie nasze serca i umysły pobudzane duchem Bożym.
Dzieci Królestwa rezygnują ze swych praw na rzecz tego Królestwa, ponieważ Bóg objawił im „tajemnicę woli swojej, aby z nastaniem pełni czasów wykonać ją i w Chrystusie połączyć w jedną całość wszystko, i to, co jest na niebiosach, i to, co jest na ziemi w nim;i oświecił oczy serca waszego, abyście wiedzieli, jaka jest nadzieja, do której was powołał, i jakie bogactwo chwały jest udziałem świętych w dziedzictwie jego” (Efezjan 1:10, 18).
Powrót naszego Pana będzie drugim fizycznym etapem Królestwa, kiedy to dopiero będziemy mogli się cieszyć w pełni w naszych przemienionych ciałach, blisko samego Boga.
„Patrzcie, jaką miłość okazał nam Ojciec, że zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi i nimi jesteśmy. Dlatego świat nas nie zna, że jego nie poznał. (2) Umiłowani, teraz dziećmi Bożymi jesteśmy, ale jeszcze się nie objawiło, czym będziemy. Lecz wiemy, że gdy się objawi, będziemy do niego podobni, gdyż ujrzymy go takim, jakim jest. (3) I każdy, kto tę nadzieję w nim pokłada, oczyszcza się, tak jak On jest czysty” (1 Jana 3:1-3).
KAŻDY, kto tę nadzieję pokłada – a ty?
Jakże przykre jest to, że na przykład miliony „Świadków Jehowy” – zarówno obecnych jak i byłych, tego nie rozumie lub nie chce zrozumieć, gdyż podobnie jak katolicy wolą bardziej słuchać ludzi niż Boga i dobrowolnie odcinają się od przymierza z Bogiem, od możliwości bycia Jego dziećmi na rzecz wymyślonej klasy tzw. „drugich owiec”, wymyślonej ziemskiej - gorszej klasy, która pokochała bajki tzw. „niewolnika wiernego i rozumnego” bardziej niż Słowo Boże…
Nauka o ustanowieniu tysiąc letniego Królestwa na ziemi, jak i podział na klasy niebiańską i ziemską jest sprzeczna ze Słowem Bożym.
Powinniśmy wierzyć Synowi Bożemu we wszystkim, a On wyraźnie powiedział następujące słowa, abyśmy mieli w sobie pełnię radości oraz wspaniałą nadzieję:
„Ale teraz do ciebie idę i mówię to na świecie, aby mieli w sobie moją radość w pełni.(20) A nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy przez ich słowo uwierzą we mnie(24) Ojcze! Chcę, aby ci, których mi dałeś, byli ze mną, gdzie Ja jestem, aby oglądali chwałę moją, którą mi dałeś, gdyż umiłowałeś mnie przed założeniem świata” (Jana 17:13,20,24).
„Jeśli kto chce mi służyć, niech idzie za mną, a gdzie Ja jestem, tam i sługa mój będzie; jeśli kto mnie służy, uczci go Ojciec mój” (Jana 12:26).
„W domu Ojca mego wiele jest mieszkań; gdyby było inaczej, byłbym wam powiedział. Idę przygotować wam miejsce. (3) A jeśli pójdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę znowu i wezmę was do siebie, abyście, gdzie Ja jestem, i wy byli” (Jana 14:2-3).
Dlaczego ludzie nie wierzą Synowi Bożemu?
Dlaczego rękoma i nogami bronią się, aby pozostać na tej ziemi?
Żałosne…
Warto rozważyć również inne wersety, mówiące o naszej nadziei, która jest jedna i taka sama dla wszystkich:
Hebrajczyków 11:10-16, Filipian 3:20-21, 1 Tesaloniczan 4:16-17, 1 Koryntian 15:35, 47-50, Rzymian 8:23-24, Psalm 49:16, Psalm 119:19.
Raj do którego zdążamy, Pismo Święte jednoznacznie utożsamia z niebem, rozumieli to patriarchowie wiary i rozumie to każdy, kto się z Boga narodził, a „jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do królestwa Bożego”.
Wiele osób naucza wbrew Słowu Bożemu, twierdząc, że w raju będzie się uprawiać rolę, hodować, zwierzęta, rodzić dzieci a niewątpliwie do tego potrzebne będzie Ci ciało fizyczne. A co powiedział nasz Pan?
„Albowiem przy zmartwychwstaniu ani się żenić nie będą, ani za mąż wychodzić, lecz będą jak aniołowie w niebie” (Mateusza 22:30).
Jeśli Jehoszua powiedział: nie będą się żenić ani, za mąż wychodzić, to jak można pisać:
"Będą się żenić i rodzić dzieci"? - tak jak to robią na przykład ŚJ.
Czy nie jest to świadome podkopywanie autorytetu Chrystusa i nauki Pisma Świętego?
Pan powiedział, że ci, którzy takie rzeczy głoszą, nie znają „Pism ani mocy Bożej”.
Kto kłamie? Kogo chcesz słuchać? Kto jest twoim Panem?Wszystko badaj jak berejczycy, „czy tak się rzeczy mają” (Dzieje 17:11-12).
„Znałem człowieka w Chrystusie, który przed czternastu laty - czy to w ciele było, nie wiem, czy poza ciałem, nie wiem, Bóg wie - został uniesiony w zachwyceniu aż do trzeciego nieba - (4) został uniesiony w zachwyceniu do raju i słyszał niewypowiedziane słowa, których człowiekowi nie godzi się powtarzać” (2 Koryntian 12:2-4).
Jasno jest powiedziane, że człowiek nie widział, ani nie słyszał o rzeczach, które nastaną, więc z pewnością nie będzie to ta skażona i przeklęta przez Boga ziemia.
Nie dajmy się zwodzić światowej propagandzie, krzyczącej, że niebo to nuda, aniołki brzdąkające na harfach i chmurki – wielka pustka. Jeżeli na tej ziemi możemy oglądać zdumiewające zjawiska, niepojętą różnorodność (nie ma dwóch takich samych płatków śniegu, czy linii papilarnych), to tym bardziej niewyobrażalne muszą być rzeczy, które Bóg dla nas przygotował.
Czy może być coś piękniejszego, niż żyć w bliskości Boga u boku Jego Syna?
Ci, którzy pragną żyć na ziemi dają wyraźne świadectwo, że nie poznali Boga i nie pokochali Go całym sercem, gdyż wolą myśleć o tym co ziemskie, przyziemne – zamiast lgnąć do Ojca - tak naprawdę boją się bliskości Boga.
„W miłości nie ma bojaźni, wszak doskonała miłość usuwa bojaźń, gdyż bojaźń drży przed karą; kto się więc boi, nie jest doskonały w miłości” (1 Jana 4:18).
Pamiętajmy, że nie ma dwóch nadziei – ziemskiej i niebiańskiej, wierzmy Bogu bardziej niż ludziom.
„Jedno ciało i jeden Duch, jak też powołani jesteście do jednej nadziei, która należy do waszego powołania” (Efezjan 4:4).
Jehoszua - Syn Boży, jako światłość wszedł w świat ciemności, wzywając ludzi do opuszczenia królestwa ciemności (Efez.5:8), obiecując nam, że:
„Jeżeli wytrwacie w słowie moim, prawdziwie uczniami moimi będziecie. I poznacie prawdę, a prawda was wyswobodzi” (Jana 8:31-32).
Zapewnił nas także:
„Ja jestem droga i prawda, i żywot, nikt nie przychodzi do Ojca, tylko przeze mnie” (Jana 14:6).
„Ja jestem chlebem żywota; kto do mnie przychodzi, nigdy łaknąć nie będzie, a kto wierzy we mnie, nigdy pragnąć nie będzie. Wszystko, co mi daje Ojciec, przyjdzie do mnie, a tego, który do mnie przychodzi, nie wyrzucę precz” (Jana 6:35, 37).
Stąd wszelkie poszukiwania „prawdy” muszą rozpocząć się od WIARY W ŚWIADECTWO OJCA O SYNU:
„Bo wszystko, co się narodziło z Boga, zwycięża świat, a zwycięstwo, które zwyciężyło świat, to wiara nasza. (5) A któż może zwyciężyć świat, jeżeli nie ten, który wierzy, że Jezus jest Synem Bożym? (9) Jeżeli świadectwo ludzkie przyjmujemy, to tym bardziej świadectwo Boże, które jest wiarogodniejsze; a to jest świadectwo Boga, że złożył świadectwo o swoim Synu. (10) Kto wierzy w Syna Bożego, ma świadectwo w sobie. Kto nie wierzy w Boga, uczynił go kłamcą, gdyż nie uwierzył świadectwu, które Bóg złożył o Synu swoim. (11) A takie jest to świadectwo. że żywot wieczny dał nam Bóg, a żywot ten jest w Synu jego. (12) Kto ma Syna, ma żywot; kto nie ma Syna Bożego, nie ma żywota. (13) To napisałem wam, którzy wierzycie w imię Syna Bożego, abyście wiedzieli, że macie żywot wieczny.” (1 Jana 5:5, 9-13).
O Synu, którego ofiarował na okup za nasze grzechy (Marka 10:45, 1 Koryntian 15:1-4).
„Albowiem jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek Chrystus Jezus, (6) który siebie samego złożył jako okup za wszystkich, aby o tym świadczono we właściwym czasie.” (1 Tymoteusza 2:5-6).
Oraz wiary w ŚWIADECTWO SYNA O OJCU:
„A to jest żywot wieczny, aby poznali ciebie, jedynego prawdziwego Boga i Jezusa Chrystusa, którego posłałeś.” (Jana 17:3).
„Niechaj się nie trwoży serce wasze; wierzcie w Boga i we mnie wierzcie!” (Jana 14:1, por. 1 Koryntian 8:6).
Następnie od osobistej relacji z Jehoszua Chrystusem, od szczerego, posłusznego, dziecinnego zaufania we wszystko, co powiedział i przykazał, prostego zaakceptowania i naśladowania Go, jako Bożego Syna i Zbawcy, Jedynego pośrednika, Pana i Króla (1 Koryntian 3:11), tak abyśmy wzrastali w poznaniu, nabierając wiary na wzór Jego wiary, abyśmy nawiązali takie relacje z miłosiernym Ojcem, jakie ma On - pozostawił na doskonały wzór myślenia, wierzenia i postępowania.
1. Wiara w świadectwo.
2. Posłuszeństwo Słowu.
1 + 2 = Życie wieczne.
Stajemy się dziećmi Królestwa, gdy uwierzymy i oddamy Chrystusowi samych siebie ze wszystkim co nasze, nasz czas, całe nasze jestestwo, kiedy umieramy dla tego świata i rodzimy się ponownie.
Jeśli ktoś świadomie lekceważy Boga i Jego wolę, buduje swoje własne królestwo lub łudzi się drugą szansą w bardziej sprzyjających warunkach, będzie musiał zdać z tego sprawę w chwili powrotu Pana, prawowitego władcy.
Bóg Ojciec dał człowiekowi wolną wolę i może wybierać pomiędzy życiem a śmiercią.
Podstawą do odebrania nagrody jest właściwy fundament (1 Koryntian 3:11-15).
Paweł Krause
|
|
Komentarze |
|---|
| Brak komentarzy.
|
|
Dodaj komentarz |
|---|
| Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
|
|
|
Logowanie |
|---|
Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
|
|
|
